Те молам Господе,
ако по твоја волја
сум никнала овде
на овие грутки рудини
од македонско семе,
огреј ми ја душава
и успокој ми ја,
оти напати чинам
мракот ме голта
и в гради стега болка
од некоја јанѕа голема,
дал ќе ми издржи душава
да го дочекам тој ден,
тој голем судбински
за родот мој напатен.
Ако толку силно боли
ова долго чемреење
по тој ден уште недојден,
се думам и си беседам,
не ќе беше ли поарно
да ми ја откорнеш од срцево
оваа љубов палежна
што скрби во мене
и ноќта кошмарна
со денот ми ја спојува,
да не гледам насоне
очи матни овргалени
што ме гонат и најаве.
Ај, проклето нека е
ова зло од нигде никаде.