|
|
Прашајте паталец, не гаталец |
Дали вреди Македонецот да се надева на подобра иднина со одење на привремена печалба, која секогаш завршува како перманентна и од која враќање нема ? Па дури и Александар Македонски отиде привремено да ја покори туѓината и не се врати во своја Македонија!!! Многу пријатели, стари и нови, ме прашуваат како е во Австралија, дали има шанси да дојдат и да се населат, па дури споредби и фалби на некои авантуристи кои дошле и се снашле некако или многу убаво. Тема што секогаш предизвикува и бара голема реалност и потенцирање на вистината. Без неа, нели вистината, ќе се излажеме самите себе, читателите и се разбира целата јавност. Доколку згрешиме без никаква лоша намера, се надеваме дека ќе ни биде пола простено. Дочекот во туѓина не е ни малку препорачлив. Нема стан или куќа на располагање, туку плаќање кирија каде ќе бидеш сместен со било кој што ќе ја дели киријата со тебе. Со фамилија да дојдеш и да плаќаш кирија тоа е научна фантазија, дури и да почнеш со работа. Треба 6 неделни да плати гаранција и внатре ништо, празни ѕидови само. Повеќе од половината плата ќе оди за киријата. Ако работи жената и ако имаш едно или повеќе деца, ќе летнат пари за градинки. Превозот е скап колку и времето да отидеш до таа работа... ќе станеш во 6 наутро, додека да отидеш на работа заради оддалеченост (ниедна работа не е во близина, напротив, среќа е да најдеш на 50 км одалеченост) во 9 да дојдеш и да р`мбаш до 5, па додека дојдеш дома 8 навечер. Така да кога ќе влезеш во шема на прекувремено печалење и работа, тогаш ќе заплачеш за родна Македонија и ќе сакаш да се вратиш назад, ама се` си ризикувал и ни таму си, ни ваму. Ни на небо ни на земја. Па кога ќе дознаеш дека од секој твој долар и пот, државата ќарува, многу бирократи земаат провизија од секоја капка млеко, вода и дека опозиција како во Македонија платена од Сорос да те убедува дека црното е бело, не постои... Е тогаш братко мој, ти ќе станеш патриот и пол и сите твои другари симпатизери на џаболебарите, ќе ти се смеат и ќе ти речат дека си се мрднал во туѓина и дека само дома си е дома. Тогаш ти, како јас и сите Македонци во дијаспората, де ќе ја чукнеш главата и ќе си речеш: Што направив? Таму имав се`, освен стабилна работа, само требаше цврсто и непоколебливо да се борам јас и сите за правда и подобар критериум, да бидев повеќе самокритичен и да верував во себе. Ние се излажавме и дебело го наплаќаме овој кикс и желба за поубав живот... На вас е да не ја направите таа моја грешка и на Александар Македонски... На крај да останаме без тоа од кај што се родивме, да не бидеме погребани таму. Морници проаѓаат секојдневно од таа помисла. Туѓината е препорачлива за голема фамилија од 4 деца најмалку, каде едно дете ќе се жртвува и ќе работи само за привремено и во дадена ситуација. Не за секогаш. Прашајте паталец, не гаталец. |