Магдалена Михајлоска

Силна држава се прави со добро лидерство, храброст, верба во себе и верба во својата нација. Несомнено, сето ова ни недостасуваше во периодот на транзицијата, период кој  трае, период кога самостојноста и независноста требаше да ја подигнеме на највисоко ниво. Така, повеќе ќе се ценевме себеси, а уште повеќе ќе не ценеа и другите. Македонците кои успеале да ја зачуваат Македонската нација и покрај толку предизвици во минатото, немаат причина да не го направат тоа и во сегашноста.

Говорот на премиерот на Р. Македонија, на 66-то Генерално собрание во ОН, во себе ја содржеше македонската кауза. Без понижување и срам  јасно им даде до знаење на големите Европски сили дека: „Ние знаеме кои сме и како ќе живееме. Ние сме Македонци, а нашата држава се вика Република Македонија“.

Истакнувајќи го космополитизмот на Македонците, кој не прати уште од времето на Александар Македонски, само ја покажавме нашата големина како народ кој има разбирање и почитување за туѓата државност, а сега само го бараме она што ни е загарантирано со Меѓународното право, правото на самоопределување. Подадената рака, не секогаш значи и одговор од другата страна,  но сега барем не се исплашивме да ја побараме поддршката од земјите-членки за историскиот проблем кој сеуште претставува блокада за нашите евроантлански интеграции. Нека знае светот дека сме способни и желни за самореформирање. Нека знае светот дека со посветеност и одговорност работиме на нашето приближување кон ЕУ. Нека знае светот дека сме жртва на политички спор, спор кој ние самите не сме го одбрале. За жал, ваквиот став и настап пред ОН ни беше потребен многу порано. Меѓутоа во изминативе 20 години, нам ни недостасуваше самодоверба, чувство за припадност и храброст да се соочиме со светот. Сега кога е вратен моралот кај македонскиот граѓанин и кога успесите и во другите полиња се множат, македончето стана горд Македонец. Сликата која една држава ја создава за себеси надвор, игра голема улога врз нејзините ѓраѓани дома. Поволната бизнис клима и остварените средби со бизнис заедниците не се за потценување. Решителноста да се успее и на економски, не само на политички план, порано или подоцна ќе вроди со плод. Држава која се бори и е обединета од внатре, верувајте, не може да се уништи од надвор. Обединетоста во ставовите, желбите и плановите за Европската иднина на нашата земја се темелот за успех. Крајно време е да се оттргнеме од митот на виктимизација и барањто на вина за нашата ни „мачна судбина“. Крајно време е да покажеме дека сме ги научиле лекциите од минатото. Обединетоста и сплотеноста за Македонија нека биде реалноста во која ќе живеат нашите поколенија.