Салоника

Многубројни се документите кои јасно говорат за континуирано егзистирање на името Македонија и македонскиот народ повеќе од 25 века. Во овие документи Македонија децидно се разликува од Грција, Србија, Бугарија, Албанија, а исто така и македонскиот народ од Грците, Србите, Бугарите и Албанците.

Тихомир Каранфилов

Во 1870 година, неколку месеци по создавањето на Бугарската егзархија, македонското население во Солун, донесе одлука да се чествува денот на светите браќа Кирил и Методиј. Меѓутоа, постоеше меѓу нив стравување како ќе реагираат грчките свештеници. Во своите спомени за заедничката црковно училишна борба на македонскиот и бугарскиот народ против грчките свештеници и Цариградската патријаршија, како и за „Жестоката борба со грчката пропаганда кон крајот на XIX век, бугаринот Стефан Колчев Салганџиев за овој настан ќе напише:

Ристо Ивановски

Т.Н. СЛОВЕНИ (АНТИ=АНТИ, ВЕНЕТИ=ВЕНЕТИ И СКЛАВИНИ=СКЛАВИНИ) И СЛОВЕНИ- СПОРЕД СЛОВО, ИМАЛО И БОЖЈО СЛОВО, А И ЛОГОС=РЕЧ...
РУСИТЕ СЕ` ДО 860 ГОДИНА НИКОГАШ НЕ БИЛЕ СЛОВЕНИ- РУСИТЕ ЛАЖАТ

СМК АПЕЛИРА НА БЕСКОМПРОМИСНА ЕЛИМИНАЦИЈА НА ПАРАВОЕНИ И ПАРАПОЛИЦИСКИ ЗДРУЖЕНИЈА!

Свекрва

„Македонците-прогонети во Втората Светска Војна и Граѓанската војна во Грција 1940 – 1949"

Александар Џеповски

Колку милиони Македонци и наши добронамерни пријатели имаат кажано, мудрувано, размислувано, пеено и гласноговорнички реторички одговорено: Како до силна, стабилна и зошто да не Обединета Македонија?

...САМО СО ЦРКОВНОСЛОВЕНСКИ ЈАЗИК. ПА КОЈ ТОА МОЖЕ ДА ГО НАПРАВИ ? САМО РУСИТЕ И СРБИТЕ! ЗОШТО? ЗАТОА ШТО РУСКИОТ И СРПСКИОТ ЈАЗИК НИКАКО НЕ БИЛЕ НАРОДНИ БЕЗПАДЕЖНИ ЈАЗИЦИ, ТУКУ САМО СЛУЖБЕНИ И ТОА НАСЛЕДСТВО НА ЦРКОВНОСЛОВЕНСКИОТ ЈАЗИК

Ристо Ивановски

О. Луковиќ - Пјановиќ, го наведува што пишел Милош С. Милојевиќ. Според него на Балканот се пишувало пушката, среброто, благото... „тоа исто се покажува кај Велико-Русите околу Архалгенско и Бело, или Леденото Море... Пример за тоа имаме кај Максимовиќ (Год. на север.сп.1864, г. II…)“.

Се потврдува, во Македонија со се Србија..., а и во Русија, се говорел исто со в-н-т (куќава- куќана- куќата). Ова значи, дека сите тие биле еден те ист народ.

Г. Гриневич пишува, дека исти знаци со исто значење имало на Каменот Розета, Балканот, Подунавјето, Украина, Русија...- еден ист народ со еден ист јазик.

Олга Луковиќ - Пјановиќ, во поднасловот „Јован Цвииќ и Срби“ од почеток, наведува: „На ова место...Во оваа своја опсежна студија Цвииќ го изразува уверувањето, дека современи дијалекти на српскиот јазик, значи се:
Штокавски, кој се дели на старо-штокавски (Македонија), средно- штокавски (Србија северно источно од Стара Србија, одн. Македонија) и новоштокавски (Далмација, Лика, Кордун, Банија, Славонија, Босна, Херцеговина, Црна Гора, Косово, Метохија, Војоводина и Шумадија) со: поддијалекти: екавски, ијекавски, икаквски, постоеле веќе на тлото на Тракија и Илирија, на основ што се наметнува заклучокот, дека словенскиот јазик не е донесен на Балканот тек во VII век по Христа. Цвииќ не бил лингвист, ама како научник со високи вредности имал универзален дух и тешко би било да се помисли, дека тој великан на мисли можел толку да тешко се излаже... Почесен доктор на Сорбона... И на Универзитетот во Прага“...

Значи, во Македонија се говорел стар јазик, до Крушевац среден и во Шумадија каде била создадена Србија со Белградската митрополија бил нов јазик. Или инаку пренесено, Македонците биле стар народ, до Крушевац среден народ, а во Шумадија каде била создадена Србија нов народ.

Па што се случило, од еден православен т.н. словенски народ со само православен црковен словенски јазик да се создадат два нови народи со свои јазици, во кои повеќе не се говори со в-н-т... туку со падежи како црковнословенски јазик итн.

Во Русија имало полемика за и против црковнословенскиот јазик. Победиле модернистите. Прв познат писател на руски јазик бил Пушкин.

Со овој потег победила Берлинско-виенската школа, која го раскинала православното ткиво. Пак, ова било во времето кога Германците се обединувале со германскиот на т.н. Словен Лутер, кој бил протестантен јазик, а Германци има и католоци. Конечно Германците со јазикот на Лутер ги обединил на сила Бизмарк, кој не бил било каков Германец, туку само Србин.

Пак, еден друг Србин Вук Караџиќ, заведен од Браќата Грим, Гете..., ги зафркнал Русите, и создал втор нов народ Срби со неговиот српски јазик.

Бидејќи до денес Германците меѓусебно не се разбираат со своите јазици (Баварци со Прусинци), а се обединиле со Лутеровиот јазик, мудар потег, тие станале она што денес се - најмоќни.
Па што станало со православните т.н. Словени? Иако тие до денес меѓусебно се разбираат, секое село сака да биде посебен народ со посебен јазик - раздели па владеј! Ама ова ние самите си го правиме и очите си ги вадиме. До кога?!
Херодот бил во право, тој напишал: Траките се најбројни и најмоќни, но не единствени. Истото ова денес важи за нас, секој може да не истреби...
Следи заклучокот дека ни е потребно повраќање на црковниот словенски јазик од 9 век. Бидејќи рускиот и српскиот јазик се негови наследници, Русите и Србите треба да се зафатат со обединување со повраќање на истиот за да се постане една моќна нација. Со текот на времето ќе се доразрешат црковно- националните прашања, и ќе се дојде до она што уште Јан Колар (1824) се залагал. Ако некој сака да каже дека раздорите се огромни меѓу нас, тоа е точно, но тие никогаш не биле поголеми отколку што биле кај Германците, со мноштво војни. И нивното обединување го направил никој друг, туку Србинот Бизмарк, кој бил во дописи со Петар Велики. Следи очигледна врска меѓу Русите и Србите, која треба да си ја дозавршат меѓусебно и со нивните собраќа до/со Македонија.
Како прво јазикот треба да биде само црковен... Кон него подоцна ќе се приклучат и католичките т.н. Словени... Па тоа се 300 - 350 милиони европски најброен народ. Нема ништо посрамно да се обедини Европа со англиски јазик во кого има монголски зборови: Пекинг=пе (град) кинг (владетел): кинг=кениг, Викинг=вик кинг, во готските јазици источно од Франција има завршетоци их, инг, унг итн. Дури ü итн.
Ништо не е доцна, кога се работи за единство и добробит на 350 милиони луѓе.

Тодор ПЕТРОВ

... Една “фина дама“ во едно интервју, со леснотија во цинизмот а со намера “демистифакиција“ на простотијата на власта, вели: “Каква промена на името? За да го сочуваме идентитетот? Па, ние, внатре, веќе го променивме идентитетот?“ Не и го спомнувам името, затоа што не е достојно тоа да го сторам, се разботи за полемика со став, препознатлив за “опозицијата“. Демек, ако самите си го променивме идентитетот внатре во Македонија, зошто да биде неприфатлива промената и на државното име Македонија? Едноставно, нели?

Свекрва

Одборот на Форумот Кран Моната оваа година му додели Награда на Фондацијата за 2014 на претседателот на Република Македонија Ѓорѓе Иванов. Наградата му беше доделена на македонскиот претседател како личен придонес за активности и достигнувања во сите општествени области, како и за неговата посветеност во одбраната на фундаменталните слободи. Покрај претседателот Иванов, добитници на овогодишната Награда на Фондацијата се Генералниот секретар на Обединетите Нации, Бан Ки-мун, претседавачот со Претседателството на БиХ, Бакир Изетбеговиќ, поранешниот премиер на Сенегал г. Амината Туре, а постухмно беше награден Ерве Хурдел.

Александар Џеповски

Каде грешиме, толку ли имаме згрешено пред Бога, па сега не` казнува толку лошо па не можеме да се се исправиме? Од славно Царство кое прерасна во Империја, после повеќе од 2000 години, дали се уморивме од самите себе и си велиме нека оди се` по ѓаволите...