Втор дел:
ШТО Е СВЕТИОТ ДУХ

„Откако постои човекот на Земјата, само Македонците имаат директна поврзаност со еден Бог и за секогаш. Таа врска е „права“ директно поврзана со персонифицираниот Бог Сонце-лавот.“ Зета Македониа стр. 441.

Денешните луѓе, вклучувајќи ги и христијанските отци и наводно и луѓето од далечното минато, не може да објаснат што е Бог и во каква состојба Бог егзистира.

„Светото писмо ‘вистински’ ни го открива Бог. На еврејски ЕЛОХИМ (семоќниот), како полнота на сила и моќ, како полнота на семоќност, независен од ништо и од никого, над простор и време, творец на сè што постои, од ништо да направи нешто, таа моќ е ЉУБОВ. Тој е суштество или живо битие“. Таа полнота, претставува целосна исполнетост. За човечкиот ум целосната исполнетост претставува нешто страшно, незамисливо големо, преполнето со сила и тоа, со сила, која е семоќна. Наводно, сето ова ја претставува љубовта. Таа полнота на сила, моќ и семоќност кај човекот произведува само страв и стравопочит.     

Денешните луѓе можеби и не знаат што е Бог, заблудени од многубожји митологии и новоформирани религии. За луѓето од пред две и повеќе илјади години, Бог заедно со духот божји е нормална и секојдневна појава.

За разлика од христијанството, во македонската вера, божјата моќ е моќта на божјата љубов, составена од светлост и топлина, од темнина и студ, од ситна роса и вода, љубов и болка. Божјата љубов е љубовен допир помеѓу светлината и материјата. Македонската вера е вера на РЕИНКАРНАЦИЈА. Таа е вера на секојдневно реинкарнирање на љубовта со појавата на секојдневното утринско сонце и допирот на сончевите зраци.

Оваа љубов при разденување е отсликана како цифрена вредност ЕДЕН, со значење се разденило. Во природата нешто првично е светлоста на денот со цифрата Е-ДЕН. И во зборот ден се содржи цифрената вредност ЕН (еден).

Светлоста е присутна, видлива во периодот на денот и во периодот на ноќта. Светлоста е присутна во секоја материја, што претставува дух божји МАКЕДОН. Секоја материја си има своја светлост и топлина.

Дух божји Македон, 7.000-6.000 г. македонска ера пред појавата на христијанството. Говрлево во близина на Скопје, Република Македонија.

Топлината е светлост, светлоста е љубов, љубовта е ПОГЛЕД, погледот е духот божји Македон, Македон е сила, кај секој Македонец.

Зошто духот божји се нарекува Македон? Духот божји се нарекува Македон, затоа што Македонецот го раѓа Големата Мајка Македонка, која се наоѓа во вселената

- РАЈОТ МАКЕДОНИЈА. Духот божји, како поглед божји ЅЕ, се претставува како ИС-ИСУС, новородениот поглед ЅЕ, што е рамно на љубов. Љубовта е допир и спој од светло и темно, љубовта е мајка.

Духот божји се нарекува Македон и поради фактот дека Македонецот е единствениот син божји или единствениот кој се вика по таткото Сонце Илион а по Мајката Македон, како бел човек и единствен кој го прима словото божјо преку сончевите зраци – светлоста. Со примените слова (наречени ЦУТНИ и цифри ПРОЛЕТНИ) тој е единствен кој ја развива науката, и ја презентира на пошироките народни маси и другите племенски заедници низ светот, во вид на ВЕРА право-славна. Од таа вера подоцна ќе се развијат сите митологии и религии во светот.

Од оваа констатација донесуваме заклучок дека: БОГ НЕ ПОСТОИ или Бог постои додека постојат Македонците во кои се наоѓа македонскиот дух. Духот Македон секоја година, ослободен од храната, виното и добитокот, од природно упокоениот Тешт (татко на невестата), принесени на оган (симбол на сонцето), го праќаат македонскиот дух Македон кон сонцето да се прочисти, а Богот Сонце, духот Македон го праќа во центарот на галаксијата, каде се умножува, а утре ден преку ситната роса пристигнува на Земјата.

Ако нема Македонци, ќе го нема ни духот Македон. Поради овој факт, духот божји во христијанството нема име, како што и богот нема име. Нарекувајќи го со придавката Јахве (на македонски со значење ЈА сум СЀ) и поради македонскиот ген, ум, писмо, јазик, име и вера, Евреите го напишале христијанството за уништување на македонскиот дух во Македонскиот народ.

Во книгата Зета Македониа конкретно на стр.24, наведуваме што претставува бог за Македонците и зошто тоа верување е значајно.

„Значајноста на верувањето е огромна за разбирање на целиот верски концепт на македонската цивилизација. Македонецот развива силно чувство кон Сонцето поради неговата моќ за создавање на светлост, топлина, душа и писмо. За Македонците, сонцето е единствено божество, а целата материја во макро и микрокосмосот е божја, исполнета со божјиот дух Македон. Затоа Македонците уште од времето кога станале свесни (слово-свесни, словесни), за својот постанок и егзистенција, на Сонцето му припишуваат божествен карактер, т.е. самото Сонце е Бог, двигател, прапочеток и праизвор на животот, извор на духот божји Македон, бог на небото и обожествените Македонци на земјата.

Сонцето како најважна и најзначајна појава, во македонската вера се именува како Бог ИЛИ, ИЛЕ, ИЉО, ИЛИЈА, Зет, Тешт, а неговите зраци се именуваат со носителот на духот божји Македон – „З“ зрак, „Ѕ“ поглед – молња и сончев зрак наречен ИЛ.“

Македонската вера запишана во вид на цртежлигатура, пред појавата на новиот и стариот завет, ни укажува на силата божја која не е семоќна. Бог има и своја немоќ, тој е  немоќен да роди нов живот. Бог е зависен од мајката родилка и од синовите божји Македонците. Македонците се единствено свесни дека постои дух божји наречен Македон, со кој богот ИЛИ го добива карактерот на живо суштество. Бог е роден и ограничен во времето, а неограничениот простор е мајката божја Македонка.

Новиот живот го создава/раѓа Мајката Македонка.

Продолжува...

Автор: Бранко Сотировски
www.zetamacedonia.com

[1] Отец Ивица Тодоров, видео запис "Училиште за Животот" - 1