Односниот член на ЦК ни соопшти дека маршал Толбухин го известил Тито и дека поради итноста не треба да се чека одобрение. После таквиот одговор ние истата ноќ отидовме во Софија. Кога стигнавме таму, се покажа дека маршал Толбухин воопшто не не‘ викал. ЦК на Бугарија не‘ измами само за да не‘ доведе во Софија заради преговори. Ние одбивме секакви преговори и ги упативме на маршал Тито”.
Книга на радиограми на Главниот штаб на НОВ и ПОМ, бр. 1 , Извешта ј од 2 октомври 1944; М. СтефановиЌ, М. КрстиЌ, Апостолски: Великобугарске претензије, стр. 143; |