МАКЕДОНСКИОТ НАРОД ИМА ПРАВО КАКО СЕКОЈ ДРУГ НАРОД НА СВОЕТО САМООП-РЕДЕЛЕНИЕ. НИЕ ГО ИЗВОЈУВАВМЕ НАШЕТО ПРАВО.

(12 ноември 1944 година)

До македонскиот народ под Грција,

Б р а ќ а   М а к е д о н ц и,

Еден од најизмачените народи во светот е нашиот. Шес векои чекаме да си сдобиеме слободата, шес векои со пушката во рака учествуваме во сите војни или зедно со други поробени народи или сами, за да скиниме синџирите на робијата ни, и да скршиме тешките пранги шо не остават да станиме и ние като сиот друг свет да си развиеме културата ни и да продолжиме старата ни славна историја.

Народот ни шо даде писмото и културата на триста милиони Славјани, беше осуден да тлее и да угасне, беше казнет да спие рабскиот сон долги години без да има право да види белиот ден на слободата, като да не заслужаваме да живиме и ние слободно, како да сем вечно казнети да бидиме јаболката на раздорот отстаро време, и нашата земја, бога-тата и убава Македонија, да се дава како дар от големите сили на империјалистичките држави на Балканот. Зато во секоја војна шо се водеше на Балканот, Македонија не верваше дека ке можи да се ослободи, знаеше оти постоеше само за туѓи интереси. Турското ропство... имаше осакатено нашата мила земја... Како брилијант светат имината на геројте ИЛИНДЕНЦИ. Добро, ама империјалистите на Балканот угаснаја со крв востанието. Дојде балканската војна и во Версај не разделија меѓу великобугарите и великосрбите и великогрците. Немаше кој да ни поможи и да ни ослужи.

Црниот јарем на грцкио фашизам беше оште потежок и од турцкиот. Многу коски на нашите браќа посипаја грцките острови. Умре Метасксас и со олекната душа чекафме побели дни, ама хитлеристите окупатори попалија нашите села и градој. Требаше да се бориме за слободата ни или да не постоиме во овој свет.

Со полна вера и надежда оти не ке не остават другарите ни Грци од ЕЛАС да се склизниме пак во старата робска келија, влеговме во борбата и три години водевме заедничка борба за истата кауза - да истераме окупаторот и да добиеме правото на самоопределение согласно Атланската карта. После тригодишната борба не само не ни се даде правото да приказваме за самоопределение, ами бојните ни другари од ЕЛАС сакаја да не нападнат и да не безоружат, не објавија како авто-номисти и фашисти и не ни позволија после успехите шо постигнавме да приказваме на вас оти имаме право на самоопределение како шо каза генерал Темпо, преставител на Маршал Тито во говорот на народниот митинг во гр. Битола на 7.11.44 год. …, оти МАКЕДОНСКИОТ НАРОД ИМА ПРАВО КАКО СЕКОЈ ДРУГ НАРОД НА СВОЕТО САМООПРЕДЕЛЕНИЕ.

НИКОЈ НЕМА ПРАВО ДА МУ ПРЕЧИ НА ТОА И ДА ГО ДЕЛИ БЕЗ НЕГОВАТА ВОЛ-ЈА. НИЕ ГО ЗАСЛУЖИВМЕ ТОА ПРАВО СО ТРИГОДИШНАТА ВОЈНА, НИЕ ГО ИЗВОЈУ-ВАВМЕ НАШЕТО ПРАВО. Ние браќа Македонци, не бараме појке от колку заслуживме. Сакаме самите да си ја решиме судбината и да пожнееме плодојте што ги посеавме, со нашите успехи што ги повадивме со нашата крв.

Смрт на фашизмот - Слобода на народот

Од времената политичка комисија

на Македонците под Грција