Георги Мучитанов (1882 – 2.VIII 1911) е македонски револуционер од влашко потекло, војвода на Македонската револуционерна организација. Познат како Влашето или Касапчето, во Софија го организира романскиот комитет за вооржена борба во Македонија. Тие влегуваат од Македонската револуционарна организација и се борат за ослободување на Македонија Учествува во Илинденското востание, а потоа се бори со андартските чети.

Георги Мучитанов е роден во 1882 година во Крушево, во влашко семејство. Завршува четвртти  клас во румунското училиште во Софија, каде организира романски комитет за вооружена борба во Македонија. Тие влегуваат од Македонската револуционарна организација и се борат за ослободување на Македонија.

За време на Илинденското востание во 1903 година, Мучитанов е во четата на Ѓорче Петров. По востанието станува самостоен војвода и долги годиниа ја води четата во Берско, Негушко и Ениџевардарско. Во 1906 година влегува во Македонија со чета составена од Власи: Косту Дабија, Таки Николов Динчеа и Наум Петрушевски од Крушево, Унчу Дамаш и Георги Гаки Доду од Гопеш, како и Наки Кузман од Маловишта. Во Пајак планина го предава раководството на Михаил Хандури од Ливада.

Во летото 1907 година тој или Георги Касапчето од Месимер заедно со Иван Златанов и Михаил Хандури се среќаваат со Телос Агапинос и Антонис Мингас, кои се обидуваат да ги привлечат на грчка страна и да ги расипат македоно-влашки сојуз во Ениџевардарско. Меѓутоа андартите се заробените и обесени неколку дена подоцна.

По Младотурската револуција во јули 1908 година, Георги Мучитанов, Алексо Стефанов и Трајко Кралев се зафаќаат да се возобноват активностите на Македонската револуционерна организација во Битолско. Во 1909 година, Георги Касапчето и Васил Пуфката го убиваат Јово Јовановиќ, поранешниот деец на МРО, кој се ставил во слуѓба на турската власт.

Во 1910 година Мучитанов учествува во дејноста народната македоно-одринска револуционерна организација, која во фебруари 1911 година се обединува со ВМРО на Тодор Александров.

Георги Мучитанов загинува на 2 август 1911 година заедно со војводите Апостол Петков и Васил Пуфката крај селото Крушари, Ениџевардарско. Телата им се пренесени во Ениџе Вардар, каде се погребани.