Маргарит Димица

Маргарит Димица (1829–1903) е виден грчки епиграфичар и историчар, специјалист за античка топографија и географија, со македонско потекло. Преку проучувањето на античките извори и епиграфски споменици тој е првиот учен што напишал дела за античката топографија на Македонија и исцрпно ги регистрирал дотогаш познатите камени споменици. Познат во грчката наука како Маргаритис Димицас. тој се залагал за обновување на Охридската архиепископија со автокефален статус по нејзиното затворање, кое го сметал за неправедно.

Маргарит Ѓорѓи Димица или Димзо е роден во Охрид во 1829 година, во македонско семејство. Некои грчки историчари тврдат дека потекнувал од влашко семејство преселено од Москополе, но во своите мемоари, гркофилот Анастасиос Пихеон од Охрид, ќе забележи дека Маргарит му бил прв братучет на истакнат македонски лекар и преродбеник д-р Константин Робев.

Димзо прво учел во Охрид, кај Димитар Миладинов, а потоа средно во Јанина и Солун, Со високо образование се стекнал на Универзитетот во Атина каде завршил филологија. Во периодот од 1859 до 1861 година, на факултетите во Лајпциг и во Берлин специјализирал класична филологија, филозофија и археологија.

Образовајќи се во тогашните грчки училишта, Димзо станал изразен гркофил и деец на грчката пропаганда во Македонија.  Тој предавал географија во Атина, Охрид и Битола, каде во своето училиште уште во 1851 година го основал првиот грчки гимназиски клас. Од 1965 до 1965 година живеел во Солун, каде бил директор на грчкото класно училиште. Во негово време тоа прераснува во гимназија и станува основен грчки образовен центар во Македонија. 

Преку проучувањето на античките извори и епиграфски споменици Димзо бил првиот учен во земјата што напишал дела за античката топографија на Македонија и исцрпно ги регистрирал дотогаш познатите камени споменици.

Иако бил гркофил и деец на Грчката пропаганда во Македонија, Димзо кој бил во преписка со др Константин Робев и другите членови на родот Робеви, кои биле активни во црковнта борба против Цариградската патријаршија, се залагал за обновување на Охридската архиепископија со автокефален статус по нејзиното затворање, кое го сметал за неправедно.

Имено, Маргарит Ѓорѓи Димица или Димзо напишал три книги на тема Македонија. Во една од своите книги објавена во 1857 година која е посветени на возобновувањето на Охридската архиепископија, тој го осудува неправедното нејзино укинивање во 1767 година, што во тоа време е спротивно на интересите на грчката пропаганда и Цариградската патријаршија.

Маргарит Ѓорѓи Димица или Димзо починал во Атина во 1930 година.