Дине Кљусев (? – 28. XI 1902) е македонски револуционер, лерински војвода на Македонската револуцинерна организација (МРО). Учествувал во организирани канали за пренос на оружје и по нивното разбивање преминал во илегала. Од 1902 година бил четник и подвојвода во четата на Марко Лерински. По целодневна битка, Кљусов и тројца негови бунтовници, Ване Попов од Неокази, Красто Торбанов од Сетина и Наидо од Добровени, извршиле самоубиство за да избегнат фаќање. Неговата смрт е опишана во драмата на Христо Настев „Како умира македонскиот четник“, претставена на 18. II. 1939 година во Македонскиот дом во Варна.

Дине Кљусов или Кљосов, Кљусето, наречен Екшисулијата, е роден во втората половина на XIX век во селото Горно Варбени (Екши Су), Леринско, тогаш во Отоманската империја, денес во Грција. Станал член на Македонската револуционерна организација (МРО) во 1896 година и учествувал во организирани канали за пренос на оружје со Турците Саида од Муралар, Сефадин од Кајлари и Сулио од Палеор.

По нивното откривање, Кљусов бил принуден да оди во илегала. Се приклучил на терористичка група заедно со Христо Иванов Мајсторот од Лерин, Геле и Петре Попови од село Тарсие, Џоле ​​Стојчев од Баница, Тане Стојчев и Доре Минчев од село Горничево.

Од 1902 година е четник и подвојвода во четата на Марко Лерински. Дине Кљусов заедно со Ламбо Василев и Циле Мицков направиле обид да ги поразат Турците, кои во јуни 1902 година во Пателе ја опколиле четата на Марко Лерински.

Акцијата пропаднала, а Ламбо Василев, Дине Кљусов и Тошо Иљо Ничков од Пателе се префрлиле во Костурско, каде што се собрале преживеаните четниците на Марко Лерински. Таму формирале чета на чело со Андреја. Ламбо, Дине, Циле Каленџиев од Пателе, Ташо Кочев, Насе Бишерин и Наце Ѓорев од Церово, Леко Џорлев и Ване Попов од Неокази заминале за Воденско за да се пресретнат врховистичката чета на Анастас Јанков, познат како „Македонскиот Гарибалди“..

По месец дена се вратиле во Леринско и отседнале во куќата на учителката Екатерина Динева во Крушоради. На 28 септември 1902 година, четата на Кљусов била предадена и опколена во маалото на селото Крушоради. По целодневна битка, Кљусов и тројца негови четници, Ване Попов од Неокази, Крсто Торбанов од Сетина и Најдо од Добровени, извршиле самоубиство за да не паднат живи.

Неговата смрт е опишана во драмата на Христо Настев „Како умира македонскиот четник“, претставена на 18 февруари 1939 година во Македонскиот дом во Варна.