Александар Стеванов

Во статија со наслов "Македонските Јованки Орлеанки" (стр. 5) објавена во весникот The Saint Paul Globe, од 8 мај 1904 година, пишува за Катерина Арнаудова, најпознатата македонска Јованка Орлеанка која повеќе пати е споменувана во странскиот печат: "Мадам Арнаудова која што сеуште е на бојното поле.

Потоа, тука е Мадам Арнаудова, која се`уште е на бојното поле. Таа учествувала во десетина кампањи и досега успеала да се извлече без гребнатинка. Таа е од Дупница, едно планинско гратче на границата на Турција со Бугарија. Пред неколку години, сега е во триесетите, Мадам Арнаудова влезе во редовите на револуционерите и нејзиното присуство е инспирација за одредите на кои таа била член што резултирало со извршување на некои од најсмелите дела.

Таа е голема, мрачна жена, која зборува само кога има нешто да каже, но кога таа се обраќа на групата мажи за неколку минути тие се подготвени да се справат со целата војска на Султанот. Ништо не ги демотивира османлиите толку многу колку тоа што ја гледаат Мадам Арнаудова меѓу било кој одред на бунтовниците со кој тие може да се судрат."

За Катерина Арнаудова пишува и Wet Mountain Tribune во статија од 26 декември 1903 година: "Македонската жена борец“.

Катрина Арнаутова, младата македонска жена, која има активна улога во поголемиот дел од неодамнешните борби, е на дваесетишестгодишна возраст, со средна висина, добро градена и изгледа силно. Таа беше облечена во црн-кожен калпак, сива блуза со воен шев и метални копчиња, кожен ремен, сиви панталони и доколенки од виолетова волна.

Таа немаше потешкотии да оди рамо до рамо до мажите на нивните долги маршеви. "Напротив", вели таа, ''бидејќи сум полесна, секогаш можам да одам или да трчам брзо колку мажите, па дури и побрзо". Таа застрелала пет османлии со сопствената пушка, но не можеше да каже колку убила во редовните битки.

"Јас сум премногу стара за да мислам на такви глупави работи како љубовта, но кога Македонија ќе е ослободена можеби ќе се задомам и ќе се оженам, но за сега немам мислење на таа тема. Повредена сум само еднаш, од камен скршен од рикошет на куршум“.
"London Mail"

Малку дополнета статија (Озборувања за луѓето) излегува наредната година (6 јануари 1904), во австралискиот весник Australian Town and Country Journal:

Во неа е опишан физичкиот изглед на Катерина:

"Таа има сини очи, кафеава коса која што ја носи долга, но ја сокрива под капата, има исончан тен и е интелигентна со сочувствителен израз на лицето."

А соопштена е и причината поради која оваа млада жена се придружила на револуцијата:

"Таа се придужила на одредите бидејќи уште од мала возраст била инспирирана да помогне за ослободувањето на нејзината земја, и бидејќи еден од нејзините браќа бил убиен од османлиите, а другиот  бил прогонет во Мала Азија" (за истите причини соопштува и американскиот весник The new enterprise во статија со наслов "
Жена служи во армијата" од 17 март 1904, стр. 3)

За нејзиниот љубовен живот во истата статија таа вели:

"Не, никогаш не сум била вљубена во некој од членовите на одредот ниту пак во било кој друг."

За дел од опремата, како и за бескомпромисноста на Катерина соопштува австралискиот весник Clarence and Richmond Examiner во статија од 7 мај 1904 година, во избрани вести од уредникот:

"Свирче за давање сигнали е закачено на синџирчето на нејзиниот часовник, а во нејзиниот џеб има отров завиткан во хартија во случај да падне во рацете на османлиите."

Истата оваа статија насловена "Македонската жена патриот" е објавена и во американскиот весник The Logan Republican (стр. 7) претходната година (23 јануари 1904), како и во американскиот весник The Minneapolis journal, во статија со наслов "Македонската Амазонка" од 1 февруари 1904 (стр. 4)