На 12-ти ноември 2016 година, во големата сала на Катедралната македонска православна црква “Свети Климент Охридски” во Торонто, а по повод 25. годишниот јубилеј на „Канадско - македонското историско друштво“, се одржа гала вечера.  

Првиот број на весникот „Македонија“ се појави во Сиднеј на 13 март 1969 година. Отпечатен е на 8 страницц на среден формат (29x44 см), на македонски јазик со латиница. При употребата на македонскиот јазик со латинско пиомо, се вметнувани буквите „ЅН“, „СН“, „ТЅ“ наместо „Ѕ“, „С“, „С“. Единствено само главата на весникот е со кирилица, како и неколку текстови во вториот број. На клишето со латиница стои дека главен и одговорен уредник, директор и печатар е Панајот Георговски.

Минатиот петок, 11-ти ноември, во просториите на Civic театарот во Хрствил, Австралиско македонскиот театар од Сиднеј ја изведе премиерата на драмата „Баба се мажи“ од Душан Ристевски во режија на Васко Србиновски.

Уште во XIX век Русија била предизвик за голем број Македонци, претежно интелектуалци, кои таму завршувале академии и како преродбеници се бореле за македонската кауза. Во текот на еден долг период Македонците, главно, заминувале за Москва, Петровград, Одеса и други места. Меѓутоа, најголем број Македонци во поранешниот Советски Сојуз, дошле во текот на Граѓанската војна во Грција и тие се населиле во кавкаските региони.

Голем број информативни гласила во Австралија биле и се со името „Македонија“, со што ја изразуваат љубовта и почитта кон својата дедовска земја. Такво е гласилото „Македонски иселенички весник“ (1966-1967), чиј прв број се појави во август 1966 година на шест страници, како продолжение на „Билтенот на Македонската православна црква Св. Ѓорѓи“ од 1965 година.

Владо Сазданов – Цапарецот, подолго време живее во Австралијаи после подого време успешно работење во својот бизнис му се појави желба да се вклучи во Австралиско македонскиот театар и слободното време да му го посвети на сцената. По зборовите на Владо, тој одсекогаш уживал да социјализира, со песната и музиката да се дружи и ужива во ритамот на македонскиот мелос. Поведовме разговор со Владо, за кој многу малку се знае во македонската заедница, во однос неговиот ангажман во театарската уметност, но кој зад себе остава трајни траги на сцената со улогите што ги толкува во драмите во македонскиот театар.

Беше пладне кога ја напуштивме Прага и заминавме за Москва, главниот град на Русија. А таму ни се потврди она дека кога човек повторно ќе се врати во едно место, држава, град или метропола, дури тогаш најдобро ќе ги осознае реалностите. Таков е и нашиот случај со големата Русија. Ова голема земја отсекогаш била предизвик за секој намерник, патник или вљубеник во нејзините постигнувања на културен и друг план. Таа е држава со најдолга граница, се граничи со Норвешка, Финска,  Естонија, Латвија, Литванија, Полска, Белорусија, Украина,Грузија,  Азербејџан,  Казахстан,  Кина,  Монголија и Северна Кореја.

Во врска со употребата на македонскиот јазик во Беломорска Македонија, во публикацијата „Македонскиот иселенички печат“ е пренесена специјалната публикација „Во одбрана на македонскиот јазик“ (1960) на Комитетот за протест против забраната на славомакедонскиот јазик во Северна Грција.

Гордана Милошевска пред неколку години дојде на сцена во Австралиско македонскиот театар како пролетен цвет и остана вечно да цвета, секогаш примамлива и таинствена за гледачите. Минатата година ја доби наградата Александар Македонски за најдобра придружна улога за 2015 год. за улогата на Магда во драмата „Доктор Жими Мајка“.