По престојот во грчкиот логор Лаврион, Драган Богдановски кон крајот на 1950 година заминал за Јужна Америка. Агентите на УДБА побараа од Богдановски хронолошки да им раскаже за неговиот престој во Бразил, каде останал до 1954 година, како и за неговиот однос со Ванчомихајловистите. Службата сакаше да има податоци за неговиот тригодишен емигрантски живот во Бразил во детали, односно, бараа да им раскаже што работел во Бразил, со кого контактирал, за неговиот политички живот и т.н..

Својот прв извештај за шестмесечниот престој во грчкиот лого, предаден истата вечер, Драган Богдановски го заврши со перипетијата околу грчкиот пасош. Откако началниците на СДБ го шрочиаат извештајот, тие продолжиле со сослушувањето во “ловџиската соба“. И другиот ден. Со низа прашања тие се обидувале да дознаат за зародишот на  македонската националсепаристичка идеја, кога и каде започнала да се реализира македонска национална организација, каква функција имал и т.н. Во својот дневник идеологот на ВМРО ДПМНЕ, Драган Богдановски го пренесува текот на првиот дел од испрашувањето кое го започнал Тошо Шкатров пред кого стоеше неговиот ракопис:

Името на Прва Јустинијана Охридска уште на почетокот на 10. век длабоко навлегло во руските маси и тоа станало поим и легенда за православното христијанство.

На крајот на првиот ден на испрашувањето во тајниот затвор на СДБ, агентите на УДБА побараа од Драган Богдановски да го опише својот шестмесечен престој во Грција. Со оглед дека немал што да крие, тој како што вели во својот дневникот на 10-12 страни, А-4 формат, ја напишал вистината за својот престој во логорот Лаврион во Грција.

За своите читатели идеологот на ВМРО ДПМНЕ, Д. Богдановски, ќе даде едно концизно резиме на тој текст во кој за престојот во логорот и за неговиот однос кон Ванчомихајловистите пишува:

                                     ОД ДНЕВНИКОТ НА ДРАГАН БОГДАНОВСКИ

Драган Богдановски како раководител на ДООМ бил киднапиран во Париз на 4 јуни 1977 година. Припадниците на СДБ, кои го извршија киднапирањето, со дипломатско возило го пренеле во Љубљана, а подоцна со авион на ЈНА во Скопје. Потоа со врзани очи бил однесен во тајниот затвор на СДБ во близина на Македонски брод, каде под истрага бил 18 месеци. За местоположбата на тајниот полициски објект ќе дознаа од затворениците во Идризово, откако бил донесен во затворот, по донесената пресуда со која бил осуден на 13 години затвор. Во својот дневник тој го опишува местото каде поминал 18 месеци и каде бик испрашуван од луѓето на СДБ. За овој перод поминат во овој  полициски објект тој вели:

НИКОЛА ЃЕНОВ

Ајдутите, организирани во дружина од 20 до 30 лица, обично дејствувале во периодот од мај до ноември, односно од Ѓурѓовден до Митровден, кога можеле да најдат засолниште во планините.

Драган Богдановски по киднапирањето во Париз и префрлањето во Југославија бил пренесен со авион на ЈНА од Љубљана во Скопје. Но наместо во скопски затвор, припадниците на тогашната југословенска Управа за државна безбедност, позната како УДБА, го однеле надвор од Скопје, во таен затвор на СДБ. Со проверени методи, закани по неговиот живот, припадниците на УДБА се обидувале да го заплашат и да изнудат признавње дека соработувал со странските полиции и разузнавачки служби, дека се кае и дека „сам и по своја лична волја си се вратил во Југославија затоа што си согледал дека политичката дејност што си ја развивал во емиграцијата била на штета на македонските национални интереси.“  Во својот дневник, тој го опишува доаѓањето, престојот и заканите со кои се соочувал во тајниот затвор на СДБ. За почетоците поминати во овој затвор најпознатиот македонски политички дисидент вели: