Во изборната програма на ВМРО-ДПМНЕ на челно место стоеше следната политичка цел: „ВМРО-ДПМНЕ се бори за враќањето на гордоста и достоинството на македонскиот човек, македонскиот народ и македонската држава!

МИРОСЛАВ ХУБМАЕР: ВО МАКЕДОНИЈА ЛУЃЕТО НЕМААТ ДОВЕРБА ВО ТУЃИТЕ ОСЛОБОДИТЕЛИ. ТАМУ СЕКОЈ МАКЕДОНЕЦ ВО СЕБЕСИ ЈА НОСИ  МИСЛАТА ЗА СЛОБОДНА, НЕЗАВИСНА И САМОСТОЈНА МАКЕДОНИЈА.

Се` уште незајакната со своја црква во Турција, каква што имале Бугарија и Грција, српската пропаганда, за да се инфилтрира полесно во Македонија, во осумдесеттите години на XIX век ја побарала соработката на оние македонски кругови кои биле еднакво незадоволни и од Патријаршијата и од Егзархијата, а кои се бореле за своја македонска политичка, просветна и црковна самостојност, нудејќи им ја својата поддршка.

(Од дипломатскиот извештај на францускиот конзул во Солун до  министерот за надворешни работоти на Франција во Париз, под наслов „Грчко-југословенските односи и Македонија”)

Коине јазик на Коптски фрагмент, 4та Книга за Макавеите, преведена од еврејски

Во 1891 година католичкиот Cardinal J. Pitra објавил 155 документи од Охридската Архиепископија, од времето на Архиепископот Demetrius Homatian (1216-1235), каде што Македонците се спомнати преку 50 пати и се забележува дека тогашните Македонци се изјазнувале по народност како Македонци.

Идејата за слободата на Македонија се појави кај македонско-бугарскиот народ по силата на оној неминовен универзален закон во животот на народите, за развивање и конкретизација на мислата и вољата како народносно самосознание и историска реалност. Македонско-бугарскиот народ, откако се ослободи од духовно-културниот терор, за што тој дал најсветли фигури, како бр.

Народе Македонски! Комунизмот е измама, заблуда и утопија. Тој е непријател на слободата и демократијата. Неговата власт е насилие, терор и диктатура. Комунистичката догма и бирократија го сопираат стопанскиот развој, што на народот му нанесува сиромаштија и социјални неправди. Комунизмот го доведе и нашиот македонски народ до питачки стап.

Александар како крал, за да ги смири, припитоми, како вистински животни, тврдоглавите народи расположени за борба, се сетил да ги успокои и да ги задоволи, прифаќајќи ја нивната вообичаена облека и нивниот секојдневен начин на живот.

По ликвидирањето на востанието на Петар Дељан во 1041 година голем број Македонци и павликијани, бегаат на Сицилија. Православните Македонци и павликијаните (богомили), кои заедно се бореле против византиската власт биле принудени од цариградската власт да ги напуштат своите родни места. Палермо на Сицилија станал еден од центрите на прогонетите Македонци и пваликијаните од Македонија. Според „Барските анали“, чиј автор е анонимен, во Италија за првпат Македонците се судираат со Норманите.