ОБЈАВЕНА Е ПЕТНАЕСЕТТАТА ЕПИЗОДА ОД СЕРИЈАТА „АНТИЧКИТЕ МАКЕДОНЦИ НЕ БИЛЕ ГРЦИ“

Среда, 27 Ноември 2024

Четврток, 08 Јуни 2017

БЈАВЕНА Е ПЕТНАЕСЕТТАТА ЕПИЗОДА ОД СЕРИЈАТА

„АНТИЧКИТЕ МАКЕДОНЦИ НЕ БИЛЕ ГРЦИ“

Александар ДОНСКИ

Деновиве на Youtube е поставена петнаесеттата епизода од документарната серија „АНТИЧКИТЕ МАКЕДОНЦИ НЕ БИЛЕ ГРЦИ“ (“THE ANCIENT MACEDONIANS WERE NOT GREEK”), чиј комплетен автор е Александар Донски. Серијата е во продукција на Lloyd Harrison Entertainment Group од Сиднеј, извршен продуцент на серијата е Џим Стефан, ко-продуцент е Горан Котев, а асоцијативен продуцент е Андрија Петревски, сите од Сиднеј. Текстот го читаат Бубе Донска и Стефо Нанцу. Во серијата ќе бидат претставени сведоштва од над педесет антички автори според кои античките Македонци не биле никакви „Грци“ како што тврди денешната грчка пропаганда. Авторот на серијата Александар Донски очекува оваа серија да ги разниша темелите на грчката историографија и пропаганда кога е во прашање античка Македонија.

Петнаесеттата епизода е посветена на сведоштвата од Евсевие Кесариски и римскиот генерал Фламинин.

Евсевие Кесариски (Eusebius of Caesarea) се родил околу 263, а починал околу 339 година. Тој е познат како „Татко на црковната историја“. Не се знае каде се родил, а малку се знае и за неговата младост. Во 296 година престојувал во Палестина каде го видел лично царот Константин Велики, кој тогаш таму бил во посета. Потоа престојувал во палестинскиот град Цезареја, каде се спријателил со Памфилиј од Цезареја со кого проучувал текстови од Библијата. Престојувал и во Тир и Египет, по што бил назначен за епископ на Цезареја Маритима. Активно бил вклучен во дискусии околу контроверзните теолошки теории на еретикот Аријан, а извесно време го поддржувал еретикот Ориген. Точната година на неговата смрт не е позната. Денес е зачуван голем дел од неговите дела, било во автентична форма, било како цитати од други автори.

Во својата книга „Хроника“ Евсевие наведува детални податоци за владетелите на разни народи и држави (имиња, времетраење на нивното владеење и сл.). Во делот посветен на периските владетели, Евсевие го спомнува крајот на персиската империја под Дарие Трети, по што со некогашната персиска империја завладеале Македонците. Тој јасно пишува дека познатата египетска кралица Клеопатра (Седма) била Македонка, потомок на македонска династија што останала да владее со Египет по смртта на Александар. Овде читаме:

„По Александар македонските кралеви владееле уште 295 години, сè до смртта на кралицата Клеопатра, која отприлика владеела до времето на 187-та олимпијада (32 - 29 год. пред Христа)“. (Eusebius of Cesarea, Chronicon, 2008, translated by Andrew Smith).

Евсевие нуди и други интересни податоци. Тој објавува подолг список победници на античките олимпијади. Во овој список фигурираат и имињата на неколку Македонци победници на олимпијадите (секако откако им било дозволено да учествуваат, т.е. по времето на Александар Велики Македонски). Така, на пример, на 113-та олимпијада одржана во 328 година пред Христа, победник во трка бил извесен „Клитон од Македонија“. Потоа следува „Антигон од Македонија“ кој бил двократен победник во трка на 122 и 123 олимпијада (одржани во 292, т.е. 288 год. пред Христа). На 128-та олимпијада победил тркачот „Селевк од Македонија“. На 149-та олимпијада (184 год. пред Христа) на трката победил извесен Хипострат од македонската област Пиерија.

Евсевие прави детален преглед и на сите македонски владетели (со имиња и времетраење на нивните владеења). Иако тој ја пренесува теоријата за потеклото на македонската царска династија од Пелопонез, сепак Македонците ги третира како посебен народ:

„Во времето пред Првата олимпијада, Каран бил воден од амбицијата да собере сили од Аргеадите и од останатиот дел од Пелопонез, со цел да ја поведе оваа војска на територијата на Македонците.“ (Eusebius of Caesarea: "The Kings of the Macedonians").

Во продолжение (во истото дело) Евсевие Кесариски пишува:

„Најверодостојните историчари потеклото на македонските кралеви го поврзуваат со Херакле. Од Каран, кој бил првиот што владеел со сите Македонци, до Александар, кој ја потчинил Азија, имало 24 кралеви кои вкупно владееле 453 години.“

Во врска со владеењето на македонскиот крал Антигон, Евсевие пишува:

„Антигон... станал крал на Македонците во првата година од 126-та олимпијада. АнтигонÂÂÂ сосила ja освоил Грција“.

Евсевие Кесариски одделно ги спомнува Македонците и Грците и во книгата „Докази за Евангелието“. Во Третата книга (поглавие 7), спомнувајќи ги народите што потпаднале под римска власт, Евсевие Кесариски пишува:

„Од тогаш еврејскиот народ станал потчинет од Римјаните, исто како и Сиријците, Кападокијците, Македонците, Битијанците и Грците и сите други народи, кои се под римска власт.“ (Eusebius of Caesarea: "Demonstratio Evangelica", Tr. W.J. Ferrar , 1920, Book 3 Chapter VII).

Гледаме дека и кај Евсевие Кесариски постојат јасни артикулации за разликите помеѓу античките Македонци и античките Грци.

ФЛАМИНИН (III И II ВЕК ПРЕД ХРИСТА)

Фламинин (Titus Quinctius Flamininus) се родил околу 228 година пред Христа. Тој бил познат римски политичар и генерал. Учествувал во the Втората пунска војна, а во 205 година бил назначен за пропретор во Тарентум. Во 198 година пред Христа станал конзул. Бил испратен да учествува како генерал во Втората македонско-римска војна против македонскиот крал Филип Петти, кого го поразил и го избркал од грчките територии со исклучок на неколку тврдини, по што станал вистински господар на грчките територии, заменувајќи го македонското ропство со римска доминација. Во 196 година пред Христа им ветил на грчките градови-држави целосна слобода, заради што Грците го прогласиле за свој ослободител од македонскиот јарем. Всушност на тој начин Фламинин знаел дека ќе ја придобие грчката аристократија на страна на Рим како сојузник во евентуалните нови судири на Рим со Македонија. По ова Фламинин во слава се вратил во Рим. Во 192 година пред Христа бил испратен да војува против Антиох Трети (македонскиот крал од династијата на Селевкидите кој владеел со дел од Азија), кој исто така бил поразен.

Потоа Фламинин бил испратен и во други мисии во полза на Рим, а се смета дека починал околу 174 година пред Христа.

Од аспект на темата што ја обработуваме, ќе потсетиме на римско-македонските преговори што следувале по поразот на Македонците, каде од страна на историчарот Полибиј, e пренесена изјавата од Фламинин, кој на претставникот на the Етолците, му рекол:

„Во интерес на Грците е македонската доминација да биде што подолго потисната, но нема сомнение дека таа треба да биде уништена.“ (XVIII, I, 37).

Веќе спомнавме дека по ова на Фламинин, од страна на извесен Фенеј, му било посочено дека Филип можел да ја обнови својата моќ, на што тој одговорил:

„Не зборувај бесмислици Фенеј, јас така ќе го направам мировниот договор што Филип, и да сака, не ќе може да им направи ништо лошо на Грците.“ (XVIII, I, 37).

Овие директни изјави од Фламинин, но и другите сегменти за неговата дејност, опишани од Плутарх, Павсанија и други историчари, доволно зборуваат дека и за овој римски генерал било сосема јасно дека Македонците се инаков народ во однос на Грците.