Поданиците на Охридската Архиепископија ја чувствувале истата како Македонска и таа впрочем го ширела македонското име.

Во сите територии кои биле под јуриздикција на Охридската Архиепископија и подредената на неа Пеќка Црква, е присутно МАКЕДОНСКОТО ИМЕ, а тие територии од нивните жители биле нарекувани македонски предели: Осоговијата, Штип, Скопје, Солун, Охрид ; но и Софија, Шопскиот Крај, Скадар, Призрен, Подгорица, Цетиње, Смедерево, Хвар, Херцеговина...

Јаков од Камена Река во поговорот на cвojoт „Часослов“, печатен псалтир од 1566 г. запишал:

„Изидох от Македоние, отч’ства моего и в’нидих в западних странах близ Рим, в град Венетиа, и тамо обретох стари калапи Божидара... И аз убо, Јаков родом и от’чством бех иже в подкрили великие гори Осоговцеј, близ Коласискаго [Коласија е старото име на Ќустендил], от места нарицаема Камена Река. От племена свештеническаго, нарочитаго страни от дребни времена“.

(Радмила Угриновска - Скаловска, Записи и летописи. Скопје 1975. 87-88).

Ha eден натпис од XIV век во црквата Св. Ѓорѓи во Горен Козјак близу Штип, некој се потпишал како „Братан от Македонија“...

Јаков Крајков од Софија, “от пределех македонских“, на својот „Псалтир“ кој го испечатил во 1569 г., напишал за себе:

„Аз Јаков от пределех македонских, од места зовом Софија, Крајков син... И аште кому која потреба, в’схоштет от светих книга, товса сија сут принесена в места Скопје, у Кара Трифуна“.

Винко Прибојевиќ е роден и живеел во XVI век на Хвар. Тој запишал дека пространството меѓу Цариград и Пула е наречено Македонија, т.е. дека Илирија, Тракија и Мизија се македонски територии.

Во „Тримесникот“, печатен и напишан во Скадар, во XVI век од извесен г. Стефан, стои:

„... ја свршив оваа Божја книга во лето Христово 1563, месец декември, на К.Д., во пределите македонски, во родниот град Скадар“ ...

(ЦВА, ф. 40. оп. II, а.е. 935, л. 57-58).

Првиот српско-црногорски печатар од почетокот на XVI век, Божидар Вуковиќ во сите свои книги истакнува дека е од Подгорица, пределите македонски:

„грешни Божидар Вуковић, отачаством от Диоклитије јеже јест
ва пределех мађедонских“.

(Beograd, Arhiv Sanu, inv. br. 163, Oktoih petoglasnik, Venecija, 1536, završeno 27. jula 1537. g. - Pogovor na l. 158`. ZIN I 486, Beograd. Narodna biblioteka Srbije, I 7, Praznični minej, Venecija, 11. juna 1536 - 19. januara 1538. g.- Pogovor na l. 432 - 433`. ZIN I 494.).

Vuk Каrаđić :

“... I u trećoj svojoj knjizi 1538. Božidar Vuković ponavlja istu sintagmu, da su se Maćedonija srpski zvale sve zemlje našega naroda, kao što se i u narodnoj pjesmi Đurađ Smederevac zove kralj od Maćedonije“... 

„Kaluđeri crnogorskoga manastira Morače 1615. Pišu da je njihov manastir v oblasti hercegovskoj v zapadnih strana i predjelah maćedonskih“.

(dr Jevto M. Milović, Zbornik dokumenata iz istorije Crne Gore (1685-1728), Istorijski institut NR Crne gore, Cetinje, 1956).

„U Beču je 15.12. 1714. Izdat pasoš vladici-gospodaru crnogorskom Danilu Petroviću na kojem piše da je Danilo ''biskup iz Makedonje... Sa Cetinja''.

(dr B. Šekularac, Cetinjski ljetopis).

Macedonia : a True Endless Story ...