Свекрва

На почетокот на јануари премиерот на Албанија, Еди Рама, се сретна со лидерите на албанските политички партии од Македонија во Тирана. На оваа средба присуствуваа претседателот на Демократската унија за интеграција (ДУИ), Али Ахмети, претседателот на Алтернатива, Африм Гаши, претседателот на Алијанса на Албанците, Арбен Таравари и претседателот на Демократската партија на Албанците (ДПА), Мендух Тачи. Учесниците тогаш изјавуваа дека нема потреба да се злоупотребува на оваа средба бидејќи се разговарало за заеднички судбини, анализа на состојбата во Македонија и Албанија и нивната заедничка иднина во ЕУ. Не цели два месеци потоа, некои од учесниците на средбата лицитираат со создавање на „Заедница на албански општини“ во Македонија.

Веднаш по излегувањето на Алтернатива од власта, беше објавено соопштение во кое беа повикани ДУИ, АА и Беса заеднички да побараат „Заедница на  албански општини“ по примерот на Косово, каде меѓународната заедница инсистира на формирање  „Заедница на  српски општини“. Некои албански аналитичари пак говорат дека наместо да се следи примерот на Косово, треба да се следи примерот на Србите во Босна, односно да се побара „Албанска Република“ во Македонија.

Иако постојат разлики околу предлогот на Алтернатива, а од ДУИ ќе соопштат дека тоа било „Патетично, антиамериканско и антиевропско барање кое оди на штета на конечното решение на косовското прашање. Неуспешен обид за опстанок на политичката сцена по доживеаното фијаско“, искуството укажува дека работат синхроно и спроведуваат договорена програма.  

Дали постои нова Тиранска платформа по која работат албанските партии во земјата, времето наскоро ќе покаже. Треба да се оддржи жешка средба меѓу Белград и Приштина, за нормализирање на односите, при што САД и ЕУ стојат зад примена на договорите потпишани претходно, што подразбира и формирање на Заедница на српски општини. 

Меѓутоа, секогаш кога соседите се договараат, а меѓународната заедница посредува, тоа го прават на штета на македонскиот народ и држава. Наместо зачувување на мирот и стабилноста, овие договори најчесто водат кон разнебитување на Македонија.   

По името сега на пат сме да го изгубиме идентитетот, јазикот и културата. Се крчми и историјата, а еден народ без историја нема иднина.  

За жал во тоа кумуваат и македонските партии во власта. Имено, основа за размакедончување на државата беше промената на името, Преспанскиот договор и Договорот за доврососедство со Бугарија, зад кои стојат СДС и ДУИ.  

Албанците своите барања ги темелат врз пописот извршен за време на пандемија, кој иако не ја дава правата слика, тие тврдат дека се 1/3 од населението. Така, потпретседалот на ДУИ Изет Меџити, смета дека повикот на Алтернатива е добар и дека „ ако можат Србите да добијат заедница со 4 проценти застапеност на Косово, зошто не би можеле Албанците во Македонија со застапеност, според него, 30 проценти“.

Иако ваквите барања преставуваат опасност од нови етнички тензии и поделби,  за тоа време СДС и македонските партии во власта упорно молчат и дозволуваат целосно разнебитување на земјата.

Единствен спас за земјата се предвремени Парламентарни избори.