Свекрва

Спорот околу името помеѓу Грција и Македонија опфаќа неколку прашања главно обединети околу името Македонија, етничкото потекло, јазикот и идентитетот. Ескалацијата на спорот се проширува до такви рамки што неговото решавање вклучува и учество на меѓународни медијатори од највисоко рамниште.

Безобразлукот на Грција, која не и дозволува на Македонија да стане членка на ЕУ и НАТО под уставното име, како да нема крај.

Покрај тоа што ја загрозува безбедноста во регионот, Атина со спорот за името се обидува да тргува со Германија.

Имено, според грчките медиуми, Атина и Берлин воделе тајни преговори во кои Германците му ветиле на Алексис Ципрас размена со силна политичка корист за него и за СИРИЗА, доколку се постигне договор за името на Македонија со неговиот колега Зоран Заев. Станува збор за префрлање за шест месеци подоцна на мерката за кратење на пензиите, а со тоа владата би можела да земе длабок здив и ќе му го отворела патот на Ципрас кон распишување избори во мај 2019 година.

Во оваа срамна и понижувачка трговија со македонското име, секако дека е вклучена и македонската власт , која според грчки извори, требало да прифати новото договорено сложено име да биде и уставно име.

Како што е познато на јавноста, грчката Влада има поставено два предуслова за постигнување решение: прво сложено име и второ ерга омнес, што значи и уставна ревизија,односно Македонија да се ослободила од некои одредби што во иднина можело да доведат до иредентистички тенденции кон северната грчка провинција Македонија.

Според изјавите од македонска страна сосема е блиску решението коешто ќе ги потврди термините за идентитетот, етничката припадност и јазикот. Единствено каде што немало согласност е со барањето на Грција за промна на Уставот на земјата и новото име да се користи во сите случаи, и во домашната и во меѓународната комуникација.Тоа значи дека Македонија не сака да ги менува одредниците во својот Устав за „македонскиот“ јазик и идентитетот, кој Грците не го признаваат.

Меѓутоа, македонската страна континуирано ги руши своите позиции кога постојано ја истакнува својата желба што поскоро да се постигне договор со Грција за да може да се одржи референдум пред самитот на НАТО во јули и да го забрзаат пристапувањето на земјата во Алијансата.

Македонските власти како да заборавиле дека со име не се тргува, дека тоа не смее да се менува ни со помош на референдум, како и тоа дека не можат да се мерат со рафинираните грчки трговци.

Едноставно, македонското име не е на продажба. А ако меѓународната заедница сака мир на Балканот, тогаш Македонија треба да биде прифатена под уставното име.

Грција нема ни срам ни перде кога бара од Македонија да го смени уставното име, за да се отстранеле „иредентистичките“ тенденции на нашата земја.

Ваквите правокативни барања кои се неприфатливи за Македонија, Грција наместо да го зајакнува мирот креира нестабилност.

Всушност, Грција е земјата која покажува иредентизам со поставувањето ултиматум кон Македонија, или промена на име, идентитет, устав, а потоа ЕУ и НАТО.

Грција е земја која со своите постапки го загрозува мирот во регионот, не го почитува ни меѓународното, ниту човековите права.

Но, толеранцијата која ЕУ ја има кон Атина е огромна. Сето тоа им овозможи на Грците да имаат арогантен однос не само кон Македонија и Македонците туку и кон Турција, Албанија, ЕУ и НАТО, кон оние кои им дозволуваат да цицаат до крв од европската града.

Време е некој да им го покаже местото на Грците и да им каже, доста е!