Евдокија Фотева (2. Ⅷ 1926 – 10. III 2011) е македонска револуцуинерка, припадник на македонското и на грчкото комунистичко движење. Во Втората светска војна (1941–1945) активно учествувала во антифашистичкиот отпор.  Деец на СНОФ, секретар на женската организација во Костурскиот регион, секретар на НОФ во околијата Сорович – Кајлари, секретар на АФЖ за Леринскиот округ. По ноември 1946 година таа е секретар на АФЖ за Егејскиот дел на Македонија и учествувака во Граѓанската војна во Грција (1946 –1949). По поразот на грчките републикански сили (ДАГ) била обвинета од КПГ дека била „агент на меѓународната реакција“ и била сприведена во советските затвори и логори (Лубјанка, Лефортово и Буртика). По ослободувањето од логорот, во 1956 година се вратила во НРМ.

Крсто Белев ( 5 III 1908 – 25 I 1978) e бугарски писател oд македонско потекло. Автор на многубројни раскази, статии, патописи, романи, како и филмски сценарија. Добар дел од неговиот богат опус е посветен на македонски теми. Тој е автор на мошне популарниот роман „Планино, Пирин-планино“ (1934) во кој се коментира смртта на Гоце Делчев.

Филип Каваев (1904 - 1974) е македонски деец, гимназиски професор по македонски јазик и литература, фолклорист. Тој е пасиониран собирач на македонски народни умотворби, еден од првите членови на Здружението на фолклористите на Македонија и еден од основачите на Друштвото за наука и уметност во Битола (25. IV 1960). Автор е на голем број статии за македонскиот фолклор, посебно за народната поезија. Во неговата оставнина се останати голем број необјавени материјали.

Киро Димитровски - Дандаро (5. Ⅴ 1912 - 1. Ⅴ 1942) е македонски графичар, комунистички деец и првоборец. Поради партиски активности бил осуден и затворската казна ја издржувал во затворите Главњача и Ада Циганлија и во Казнениот завод во Сремска Митровица, од каде што успеал да избега преку подземен тунел. Станал борец на Фрушкогорскиот НОПО од неговото формирање, а потоа работел како типограф во печатницата на весникот „Борба“ во слободното Ужице. Се префрлил во Босна и се приклучил во Витешкиот вод на Романискиот НОПО. Загинал во борба против италијанските окупаторски сили.

Кирил Христов Совичанов (1.IV.1878 – 25.IX.1961) е македонски револуционер, деец на Македонската револуционерна организација и просветен деец. Тој е главен уредник на списанието на македонската емиграција во Бугарија „Илустрација Илинден“ и претседател на Илинденската организација. Тој пеел во световни и црковни хорови. Со голем успех извел македонски народни песни пред Радио Софија.

Лазар Панча (XVIII – 24. III 1831) е трговец од Македонија, сонародник и соработник на Петар Ичко. Тој бил еден од најбогатите жители на Белград. Ктитор на црквата „Свети апостоли и евангелист Марко“ во Белград.

Крум Пиндов (1915 – 16. I 2013) е канадски бизнисмен милионер со потекло од Егејскиот дел на Македонија. Во 1932 година неговото семејство било принудено да емигрира во Бугарија, а во 1944 година заминал во Германија, каде се оженил. Во 1955 година со сопругата заминал за Канада. Во 1960 година, Пиндов ја основал компанијата Pindoff Record Sales и почнал да продава плочи на консигнација во Торонто. Семејството Пиндов покрај што било познато во музичкиот свет, тоа станало познато и по своите донации во добротворни цели.

Костадин Бојаџиев (21.V 1880 – 19.IV 1938) е македонски револуционер, војвода на Македонската револуционерна организација. Во текот на 1902 година влегол во четата на Тома Давидов. Учествувал во Илинденското востание и во Балканските војни како драмски војвода. Во сите војни бил ранет 7 пати.

Поп Стојан Разловски (прва половина на XIX век – 1876) е македонски црковен и револуционерен деец, еден од организаторите и водачите на Разловечкото востание (1876). Тој бил најблизок соработник и дедо на Димитар Попгеоргиев - Беровски. Се грижел за организирањето и набавката на оружје и учествува во востаничките борби. Поп Стојан е запомнет од народот како главен подготвувач, поради што востанието било нарекувано Попстојаново.

Козма Лесновски (средината на XIX век – 1906/1907) е духовник, архимандрит и револуционер од Македонија, раководител на Македонската револуционерна организација. За време на неговото игуменство, вратите на Лесновскиот манастир биле ширум отворени за народните дејци и револуционери. По дојава, Турците дознале за активностите во манастирот. Козма бил фатен, осуден и испратен во Бодрум или Подрум кале, Мала Азија, каде кон крајот на XIX и почетокот на XX век биле заточени низа македонски револуционери.