Лазар Димитров (1869 - 1945) е македонски револуционер, деец на Македонската револуционерна организација, претседател на Одринскиот и Серскиот окружен револуционерен комитет. Како серски делегат учествувал на Солунскиот конгрес на Македонската револуционерна организација во јануари 1903 година. Првично се спротивставил на идејата за започнување на вооружено востание, но подоцна ја потпишал одлуката. За време на Илинденското востание бил член на Охридското горско началство и околиски началник во Дебарско.

Петар Ацев (7. VI 1877 – 20. IV 1939)  е македонски револуционер, прилепски околиски војвода. Во 1903 година учествувал на Смилевскиот конгрес и бил избран за резервен член на Востанички штаб, а во Илинденското востание предводел чета. По Востанието учествувал во борбите кај с. Рајчани, Кочанско во 1905 година, во битката на Ножот во 1907 година, на други места, како и во Балканските (1912 - 1913) и во Првата светска војна (1914 - 1918).

Крум Солунов Монев (5 V. 1927 – 18 II. 2001) е македонски револуционер во Пиринска Македонија, борец за ослободување и обединување на Македонија.

Максим Ненов (13.VIII 1870 – 29. V 1903) е македонски револуционер и зограф, војвода на  Македонската револуционерна организација. Познат е како Максим Зографот, но и како Максим Војвода. Во пролетта 1903 година, заминал за Бугарија да собере и комплетира една поголема чета од емигрантите  родум од Галичко и Дебарско. Меѓутоа, на враќање неговиот одред бил опколен од Турци и загинал во битка која се водела на врвот Чавките на планината Голак. Максим војводата е опеан во неколку народни песни од Илинденскиот период.

Евдокија Фотева (2. Ⅷ 1926 – 10. III 2011) е македонска револуцуинерка, припадник на македонското и на грчкото комунистичко движење. Во Втората светска војна (1941–1945) активно учествувала во антифашистичкиот отпор.  Деец на СНОФ, секретар на женската организација во Костурскиот регион, секретар на НОФ во околијата Сорович – Кајлари, секретар на АФЖ за Леринскиот округ. По ноември 1946 година таа е секретар на АФЖ за Егејскиот дел на Македонија и учествувака во Граѓанската војна во Грција (1946 –1949). По поразот на грчките републикански сили (ДАГ) била обвинета од КПГ дека била „агент на меѓународната реакција“ и била сприведена во советските затвори и логори (Лубјанка, Лефортово и Буртика). По ослободувањето од логорот, во 1956 година се вратила во НРМ.

Крсто Белев ( 5 III 1908 – 25 I 1978) e бугарски писател oд македонско потекло. Автор на многубројни раскази, статии, патописи, романи, како и филмски сценарија. Добар дел од неговиот богат опус е посветен на македонски теми. Тој е автор на мошне популарниот роман „Планино, Пирин-планино“ (1934) во кој се коментира смртта на Гоце Делчев.

Филип Каваев (1904 - 1974) е македонски деец, гимназиски професор по македонски јазик и литература, фолклорист. Тој е пасиониран собирач на македонски народни умотворби, еден од првите членови на Здружението на фолклористите на Македонија и еден од основачите на Друштвото за наука и уметност во Битола (25. IV 1960). Автор е на голем број статии за македонскиот фолклор, посебно за народната поезија. Во неговата оставнина се останати голем број необјавени материјали.

Киро Димитровски - Дандаро (5. Ⅴ 1912 - 1. Ⅴ 1942) е македонски графичар, комунистички деец и првоборец. Поради партиски активности бил осуден и затворската казна ја издржувал во затворите Главњача и Ада Циганлија и во Казнениот завод во Сремска Митровица, од каде што успеал да избега преку подземен тунел. Станал борец на Фрушкогорскиот НОПО од неговото формирање, а потоа работел како типограф во печатницата на весникот „Борба“ во слободното Ужице. Се префрлил во Босна и се приклучил во Витешкиот вод на Романискиот НОПО. Загинал во борба против италијанските окупаторски сили.

Кирил Христов Совичанов (1.IV.1878 – 25.IX.1961) е македонски револуционер, деец на Македонската револуционерна организација и просветен деец. Тој е главен уредник на списанието на македонската емиграција во Бугарија „Илустрација Илинден“ и претседател на Илинденската организација. Тој пеел во световни и црковни хорови. Со голем успех извел македонски народни песни пред Радио Софија.

Лазар Панча (XVIII – 24. III 1831) е трговец од Македонија, сонародник и соработник на Петар Ичко. Тој бил еден од најбогатите жители на Белград. Ктитор на црквата „Свети апостоли и евангелист Марко“ во Белград.