|
|
| Австралија за Македонците е и далечна и блиска (3) |
|
ДЕЛ ОД КНИГАТА „СВЕТОТ НА ДЛАНКА“ Кога се форматираше сликата за Австралија во која нашите патувања беа врзани со активностите и постигнувањето на Македонците, не е на одмет да се додадат и некои други податоци за оваа земја. Така, главен град на Австралија е Канбера и се наоѓа на територијата на федералната влада. Сиднеј е главен град на Нов Јужен Велс, Мелбурн на Викторија, Бризбен на Квинсленд, Аделаида на Јужна Австралија, Перт на Западна Австралија, Хобарт на Тасманија и Дарвин на Северната Територија. Најголеми планини се Австралиските Алпи и Сините Планини на исток и југоисток. На овој континент има степи, полупустини и пустини (Големата песочна пустина и Големата Викториина пустина). Таму владее тропска клима на север, умерена и суптропска на југ и на југоисток, тропскопустинска и степска во најголемиот дел на континентот, а има мало количество врнежи. Во Австралија има малку реки, најголема од нив е реката Мери со десната притока Дарлинг, долга 3. 490 км и која се влева во Индискиот Океан. Денес Австралија е една од најразвиените индустриски и економски сили и има значајна улога во светот. Австралиската нација, која на картата на светот постои околу 250 години, а која е составена од многу нации и етнички групи, претставува пример за многу народи и земји. Етничките групи со своето заедничко живеење го градат познатиот австралиски мултинационален мозаик на културите на народите што живеат на тие простори. Патникот кој бил во Австралија, а не ги видел нејзините пасишта со стадата овци кои обично бројат по неколку десетици илјади, тешко може да каже дека навистина ја запознал оваа земја. Околу 200 милиони овци, а од нив повеќе од 100 милиони од расата - мерино, се темел на сите стопански зафати на австралиската влада и австралискиот народ. Треба да се додаде дека бројни македонски семејства, особено од Беломорска Македонија кои живеат во Западна Австралија се занимаваат со овчарство. Според некои податоци ако се смета дека секое семејство просечно има по четири членови, тогаш произлегува дека секое семејство во Австралија има стадо од околу 60 овци. Кога ќе се каже дека на секое семејство му припаѓаат по околу 7 говеда, се добива приближно јасна слика за баснословното богатство што Австралија го има на своите пасишта.
Во оваа пригода ќе нагласиме дека за молзење на овците во Австралија, ниту стручњаците за овчарство никогаш не слушнале. Кога на еден од нив му кажувавме за нашите шарпланински и пелистерски бачила, за одличното млеко и сирење, солзи му потекле од смеење, бидејќи и самата помисла на молзење овци му беше смешна. По тој наш терк, сите жители на Австралија би морале да се занимаваат со молзење, за да може околу 200 милиони овци секој ден да се молзат. Што би останало од продуктивноста на трудот и имотите кога неговите вработени би се занимавале, меѓу другото и со таа работа - молзење? Затоа, овчарските фарми во Австралија сè повеќе ги освојуваат ненаселените простори на континентот. Големото „море“ со темна боја и засушена трева на тропската горештина во Квинсленд е полно со мекорунести овци и друг добиток што ја прават Австралија земја на месото. На аеродромот во Сиднеј нè пречекаа голем број нашинци како што и во минатото пречекувале голем број гости од Македонија. Средбата беше пријателска и многу срдечна. По пристигнувањето бевме сместени во еден убав хотел од каде можеше да се види голем дел од метрополата. Нашата љубопитност да се сретнеме со Македонците во Сиднеј беше голема. Затоа домаќинот не прошета низ повеќе интересни квартови и делови каде се доселиле голем број Македонци, особено од Битолскиот крај. Во тие почетни моменти во новата средина, домаќините ни укажаа прилика да присуствуваме и да бидеме гости на концерт на македонски ора и песни што го приреди Македонското културно-уметничко друштво „Илинден“ од Рокдеил. Задоволството беше големо. Се интересиравме за историскиот развој на „Илинден“, за минатото, сегашноста, за идните планови и перспективи.. Притоа, бевме информирани дека тоа е едно од најактивните македонски друштва на петтиот континент, а работи во состав на МПЦО „Света Петка“. Во него членови се млади играорци, музичари, пејачи и други ентузијасти, претежно родени во Австралија. Ни беше речено дека членството на КУД „Илинден“ учествувало на бројни етнички фестивали, црковни и други манифестации и било достоен амбасадор на македонската игра и песна.
Исто така разговаравме и се потсетивме за Културно уметничкото друштво „Илинден“ кога гостуваше во Република Македонија, каде учествуваше на бројни манифестации и постигна видни резултати, со бројни успешни концерти, за што учесниците добија награди и признанија. Авторот на овие редови се потсети и евоцираше спомени од гостувањето на „Илинден“ во Македонија, кога публиката постојано ги наградуваше учесниците со аплаузи за успешната изведба на богатиот македонски фолклор. Ова значајно македонско друштво, за кое со право се вели дека е ороводник меѓу бројните културно-уметнички друштва во државата Нов Јужен Велс беше формирано на 26 ноември 1966 година од група Македонци, ентузијасти, кои, одделени од Македонија, преку орото, песната и музиката ја изразуваа силната љубов кон родната земја. Бевме информирани дека со отворањето на портите на Македонската православна црква „Света Петка“, во ноември 1976 година, друштвото „Илинден“ навлегло во една нова фаза на постигнување резултати. Имено, во друштвото се формирал Одбор од голем број активисти кои во исто време имале задолженија и во црковната општина и кои решиле тоа да биде во состав на црквата. Членовите на друштвото на најдостоен начин го презентираат богатството на македонскиот фолклор пред македонските доселеници и другите етнички групи кои живеат на петтиот континент, во Австралија, земјата која за Македонците е и далечна и блиска. Продолжува
Оваа е-пошта е заштитена од spambots, треба да вклучите JavaScript за да ја видите
|
