ОД ПАТУВАЊАТА ПО СВЕТОТ – ФРАНЦИЈА

Ја напуштивме Богородичната црква, и продолживме да шетаме низ Париз. Се упативме да го разгледаме уште и Версај. Патувавме десетина километри до Версај, познатото седиште на фран­цус­ките кралеви. Плени огромниот дворец изграден во минатите векови од француските монарси. Пред дворецот има ограден простран двор поплочен со спе­цијална калдрма, кој  некогаш служел за смот­ра на војската, односно на кралската гарда.

До ден-денес зачувани се просториите каде што биле врзувани и сместувани коњите на по­се­ти­те­ли­те. Сега таму ги паркираат луксузните автомобили. Крал­скиот дворец е зграда од четири-пет ката из­дол­жена во благ полукруг, со најразлични уметнички фи­гури и скулптури на фасадата.

Пред­на­та страна на дворецот, всушност, е неговото лице од каде што доаѓаат посетителите. Низ широк влез ка­ко огромна порта поминавме и излеговме од неговата за­дна страна. Оттаму зданието изгледа како сосема друг дворец, зашто таа страна е градена во друг стил. Всушност, видовме дека дворецот Версај е изграден со две лица. Гледајќи го, човек не може да определи од која страна е поубав.

Задната страна, всушност, била наменета за одмор и рекреација на кралевите и на нивните семејства. Поради тоа таму има огромни површини од повеќе десетици хектари на кои се протегаат прекрасни паркови и шуми со столетни дрвја, разни спортски терени и игралишта, езерца и фантастично убаво уредени цветни по­вр­ши­ни. Посебно е импозантна глетката на огромната бо­та­ничка градина со егзотични растенија од сите делови на светот. Такви езготични растенија, палми и други ретки растенија има во голем број и на повеќе места.

Париз е карактеристичен и по подземната железница во која поминуваат милиони пат­ни­ци на ден. Помалку е познато дека во Париз покрај мет­рото постојат и рововите од некогашниот ка­ме­но­лом кој зафаќа една десетина од површината на Па­риз. Париските катакомби, пак, за разлика од рим­ски­те ги примиле своите вечни жители пред околу 200 го­ди­ни, кога градските власти затвориле десетина град­ски гробишта и сите коски ги преселиле под но­зе­те на поколенијата.

Триумфалната капија

Исто така, Париз може да се пофали со бројни­те музеи, галерии, театри, цркви, гробишта, сто­ков­ни куќи, ресторани, спортски борилишта и многу, многу други зна-чајни градби во кои однатре пулсира животот на овој мегалополис. Сето тоа заедно го прави севкупното, значајното и незаборавното живеење на градот на светлината - Париз. Но, го прави побогат во доживувањата и секој патник намерник кој престојува во оваа космичка метропола, една од најпосакуваните дестинации во светот.

Историјата на Македонската православна црква е тесно поврзана со историјата на македонскиот народ. Тие заедно со векови опстојуваат, но, во исто време, страдаат и се борат против асимилацијата, денационализацијата и неправдата кон македонскиот народ на Балканот и на другите простори ширум светот. Така, Црквата за македонскиот народ одиграла првостепена улога во тешките периоди на ропство, затоа со право се вели дека таа е база за национално осознавање и лулка на преродбата на Македонецот во еден долг период.

Македонската православна црква игра значајна улога во опфаќањето на Македонците надвор од земјата, особено во прекуокеанските и европските земји. Таков е случајот со Македонците во Франција. Првата  македонска православна црква во Европа е Македонската право-славна црква во Гетеборг, Шведска и претставува основа за формирање на македонска православна црковна-општина и на други православни општини во Европа, меѓу кои и Македонската православна црква „Свети Климент Охридски“ во Париз.

Иницијативата за формирање на македонско национално-духовно и црковно катче во Париз датира од поодамна. Во отсуство на црковен и духовен живот Македонците во Париз, а и во цела Франција, и пред формирањето на црковната општина имаа организиран културно-забавен и спортски живот. Така, во 1973 година во Париз почна со работа првото училиште на македонски јазик. Исто така, во главниот град на Франција работеле повеќе клубови и други асоцијации, како што се асоцијацијата „Треска“, која се занимавала со хуманитарна дејност и клубовите: „Пелистер“, „Македониија“, „Скопје 63“ и дуги. Сите тие во своите програмски определби имале содржина од културата, спортот, духовното живеење, а во последно време се организирале и разговори со Македонци - бизнисмени за економско дејствување во Македонија. Потоа, редовно се организирале и културни манифестации, прослави на верски празници и на значајни датуми од македонската историја, спортски приредби, како и советувања за економско поврзување со родниот крај.

Продолжува

Пишува: СЛАВЕ КАТИН