РАДА И БОРЧЕ - ДЕЛ ОД ЛИТЕРАТУРНОТО ДРУШТВО „БРАЌА МИЛАДИНОВЦИ“

Монографското дело „Семејството Видинивски“ на Славе Катин, а во издание на Книгоиздателството „Македонска искра“, од Скопје, 2019, 1-445 (на англиски и македонски) е посветено на ова македонското семејство кое пред педесетина години се преселило во демократска Канада, но не ја заборавиле родната земја чиј корени се протегаат во селото Крстоар, Битолско во Македонија

Во монографијата, меѓу другото, се вели дека Литературното друштво “Браќа Миладиновци“ во кое едни од најактивните членови се Рада и Борче Видиновски работи во состав на црковната општина „Св. Климент Охридски“ во Торонто, своите поетски остварувања ги изразуваат преку своите дела на англиски и на македонски јазик. 

Тоа е формирано на 6 март 1987 година. Првата литературна вечер, ја одржа во мај 1987 година по повод 126-годишнината од излегувањето на познатиот Зборник на браќата Миладиновци и во чест на формирањето на друштвото. Тогаш, за прв пат пред македонската заедница во Торонто членовите се преставија со свои литературни творби.Тогаш се одржа состанок на истомисленици кои истакнаа дека од пресудно значење и повеќе од потреба е да се формира литературно друштво во македонската иселеничка средина во Канада.

На 1 јули 1989 година Друштвото ја печатеше првата публикација “Литературна мисла”. Во првиот број на ова списание се застапени сите членови на друштвото со по една песна. Вториот број на “Литературна мисла” излегзе од печат следната година, а во него членовите на друштвото се застапени со по неколку песни. Третиот број се појави во 1990 година, а во септември 1991 година, четвртиот број.

Истата година излезе од печат книгата поезија на членовите на ова литературно друштво под наслов “Траги во времето”, а во 1993 година делото под наслов “Глас од далечината”. Во 2001 година излезе од печат стихозбирката “Мостови”, во која сите членови се застапени со повеќе песни.

Литературното друштво “Браќа Миладиновци” од 1989 година се јавува и како организатор на “Деновите на македонската култура и литература” во Торонто. Оваа манифестација се одржува во мај секоја година,  на која учествуваат  и гости од Македонија.

Не ретко, нивни гости и соработници биле писатели, културни и научни работници од републиката, а станале и почесни членови, меѓу кои: Анте Поповски, Орде Ивановски, Божин Павловски, Блаже Ристовски, Мето Јовановски, Јордан Плевнеш, Вера Стојчевска-Антиќ, Коле Мангов, Славе Николовски-Катин, Љубиша Георгиевски, Петар Темелковски, Петре М. Андреевски, Вангел Божиновски, Ката Мисиркова-Руменова, Илинден Спасе, Раде Силјан и други.

Нема приредба, одбележување на значајни настани и личности од македонската историја и култура во кои не учествуваат и овие творци и вљубеници во пишаниот збор, а кои се одржуваат во Канада или, пак, во Соединетите Американски Држави. Нераскинлива, и за нив најзначајна, е врската со Татковината. Остварена е соработка со Друштвото на писателите на Македонија, традиционалното учество на Струшките вечери на поезијата, на Рациновите средби, објавени се прилози на страниците на македонските весници, списанија и книжевна периодика, а се преземени и други активности.

Претседателот Трајковски со членови на Друштвото

Спомените од детството, немерливата љубов кон родната грутка – се најлични цветови што никогаш не свенуваат во човековата душа и во неа се носат трајно како пресувани во хербариум. Оттука, носталгијата се напластува на сè и таа станува сино небо со илјадници трепкави и светли ѕвезди во кои спие човековиот поглед. Се множат најубавите соништа и од далечните и студени северни краишта, летнуваат како бели гулаби, симболи на сите копнежи и стремежи, мечти и соништа, летнуваат кон југ како ненапишано писмо, како единствена можност да се биде свој и среќен.

Четириесетината членови на Литературното друштво „Браќа Миладиновци“ се работници, интелектуалци, ученици, студенти, пензионери... Тоа се чета избраници кои со силата и со моќта на македонскиот збор војуваат и опстојуваат; патем, да забележиме дека неколкумина од нив пишуваат на англиски јазик и во светот ја шират вистината за Македонија.

Нивното творештво, и во минатото како и денес, претставува потребна и суштинска активност на сопственото истрајување во историјата на светот. А нивното главно оружје е мајчиниот збор, македонскиот литературен јазик кој денес има изборено свое место во ризницата на светските јазици и култури, јазик што се изучува во светот, а со кој непомирливо се војува против сите негирања и присвојувања, особено од соседните земји.

Затоа со право се вели дека Литературното друштво „Браќа Миладиновци“ е афирматор на Македонија и на македонската поетска вистина во Канада.

Крај

Пишува: СЛАВЕ КАТИН