КОМЕМОРАЦИЈА ЗА ПАНДЕ МАНОЈЛОВ

2.05.1948 – 7.11.2020

Литературното друштво „Григор Прличев“ од Сиднеј одржа

Минатиот петок, 13 ноември, во просторијата на Литературното друштво „Григор Прличев“ од Сиднеј се одржа комеморација за поетот Панде Манојлов долгогодишен соработник и почесен член на Друштвото „Григор Прличев“.

Поради КОВИД рестрикциите бројот на присутните беше ограничен но повеќе членови испратија пораки со сочувство за поетот и страдалник, близок соработник со МЛД – кој имаше големо срце за Дијаспората која мошне добро ја познаваше и чувствуваше.

За животот и делото на Панде Манојлов зборуваа Душан Ристевски и Иван Трпоски кој исто така ја прочита последно објавената на ФБ песна „Болеста“, а за неговата поезија зборуваше Бранко Наумовски.

Инаку Панде Манојлов беше поет, раскажувач и критичар. Повеќе години работеше во „Битолски весник“ каде често пати пишуваше за трагедијата на македонската нација, за протераните Македонци од поробените делови на Македонија како и од самата Република Македонија кои, како и неговите родители, беа присилени да се иселуваат и да бараат подобра иднина во Австралија и другите континенти. Роден во Породин, Битолско од родители – избркани од поробениот Егејски дел на Македонија.

Панде е автор на 16 збирки поезија, на 4 збирки раскази и 3 изданија на критики и сведоштва. Застапен е со песни во повеќе антологии во Македонија како и во Австралија. Минатиот месец преку издавачката куќа „Матица македонска“ му се објави избор на поезија под наслов „Егзотичен ветер“ кој на својот фб му се заблагодари на издавачот, рецензентот и на Бога и „неговата помош за вдахованието да се опстане половина век на литературна сцена“. Негови песни се преведени на 17 јазици и беше добитник на повеќе признанија и награди меѓу кои и наградата „4-ти Ноември“ на градот Битола, „Ацо Шопов„ за поезија и „Ванчо Николески„ за најдобра поетска книга за деца и млади на ДПМ.

Б О Л Е С Т А

Никогаш не знаеш

од каде и кога

доаѓа таа:

дали од воздухот

што го дишеш,

дали од студот

што ти навлегол

длабоко в коски,

или од луѓе

што не знаеш ни кои се...

И почнува болеста

да те мори,

некој оган невидлив

длабоко гори,

некој студ и треска,

во градите болка,

коски што вртт...

Над се надеж,

„Ќе мине!“ речи

и моли се на Бога

болеста е опомена

дека си само човек:

од дијагноза -

само обичен човек...

4-ти ноември 2020 год.

Битола