КРИТИКА НА ПОЛИТИКАТА НА БРП (К) И КПГ ПО МАКЕДОНСКОТО ПРАШАЊЕ И ПО ПРАШАЊЕТО ЗА ВООРУЖЕНАТА БОРБА

Првото заседание на АСНОМ претставува државно конституирање на македонскиот народ и народностите во Македонија. На него се донесени повеќе решенија, меѓу кои се решението за конституирање на антифашистичкото собрание на народното ослободување на Македонија АСНОМ во врховно законодавство и исполнително тело на Македонија и заведување на македонскиот јазик како службен јазик во македонската држава, решение за донесување декларација за основните права на граѓаните во демократска Македонија.

Вашето изложение од декември месец миналата година го добивме. Поради големи покрети и борби кој ги водевме против германо-б`лгаро-албанските хорди, кој се опитаја да ја разбијат нашата војска, ние не можевме по-рано да ви одговориме. Па и сега, ние не ќе можеме по обширно да ви одговориме, ама се надеваме се оти ќе дојдете при нас, каде ќе можеме сите проблеми да ги разјасниме, кој са поставени во Манифестот. Сега ние сакаме да се обрнеме само на најважните ваши примедби.

Полскиот писател Бартоломеј Папроцки во далечната 1599 година, во неговата книга „Ogrod krolewsky“ напишал дека Александар Македонски е од просветлениот род словенски.

Федерална Македонија број 3, година 1 од 1947 година уредник Јован Јовановски од Преспа ми го даде овој број да го зачувам за Македонската историја и мислам можеби е единствениот зачуван број.

Полиперхон (394–303 п.н.е.) бил македонски генерал кој служел во војската на Филип II и Александар Македонски, придружувајќи го Александар во неговите воени походи.

По враќањето во Вавилон, Полиперхон бил вратен во Македонија заедно со Кратер, но стигнал само до Киликија кога се чуло за смртта на Александар во 323 п.н.е.. Полиперхон и Кратер продолжиле за Грција, помагајќи му на Антипатар да го задуши востанието во Ламиската војна. Полиперхон останал во Македонија, а по дијадошката војна останал дома како регент на Македонија, додека Антипатар отпатувал за Мала Азија за да го зацрвсти неговото регентство врз целата империја.

После смртта на Антипатар во 319 п.н.е., Полиперхон бил назначен за регент и врховен командант на целата Македонска Империја, но набргу влегол во конфликти со Антипатаровиот син Касандар, кој требало да биде неговиот главен заменик. Двајцата започнале граѓанска војна, која набргу се проширила на сите генерали на Александар, со тоа што Полиперхон се сојузил со Еумен против Касандар, Антигон I Едноокиот и Птоломеј I.

Иако Полиперхон на почетокот бил успешен во заземањето на грчките градови, кои ги прогласил за слободни, Антигон I Едноокиот ја уништил неговата флота во 318 п.н.е., а Касандар следната година ја зазел Атина. Накратко потоа, Касандар го протерува Полиперхон од Македонија, па го зел во свои раце немоќниот крал Филип Аридеј и неговата жена Евридика.

Полиперхон пребегнал во Епир, каде и` се придружил на мајката на Александар Македонски, Олимпија, неговата вдовица Роксана и малиот син Александар IV. Направил сојуз со Олимпија и кралот Еакид Епирски, и Олимпија тргнала во поход на Македонија. Отпрвин Олимпија била успешна во својот поход, со тоа што ја победила и заробила војската на кралот Филип, кого го погубила, но набргу Касандар се вратил на Пелопонез, па ја фатил и ја погубил во 316 п.н.е., земајќи ги Роксана и детето под негово старателство.

Сега Полиперхон пребегнал на Пелопонез, каде се` уште командувал со неколку упоришта, па се осојузил со Антигон, кој сега повеќе немал сојузници. Полиперхон набргу ја воспоставил својата власт врз Пелопонез, вклучувајќи ги Коринт и Сикион. По мировниот договор од 311 п.н.е. помеѓу Антигон и неговите непријатели, и убиството на младиот крал Александар и неговата мајка, Полиперхон ја задржил власта во извесни области. Тогаш избила војна помеѓу Антигон и останатите, па Антигон му го пратил биолошкиот син на Александар Херакле на Полиперхон за да послужи во нагодба против Касандар. Меѓутоа Полиперхон решил да ги раскине врските со Антигон, и го убил момчето во 309 п.н.е.

Ја задржал власта врз Пелопонез се` до неговата смрт неколку години подоцна, но престанал да се занимава со политика.

Наводи

Бил крал на Молосијците (од 297 п.н.е.), Епир (306 п.н.е. - 301 п.н.е., 297 п.н.е. - 272 п.н.е.) и Македонија (288 п.н.е. - 284 п.н.е., 273 п.н.е. - 272 п.н.е.), и еден од најсилните противници на Римска Република. Дел од неговите битки, иако успешни, резултираат со големи загуби во редовите на неговата војска, што е и непосреден повод за создавањето на изразот Пирова победа.

Комисијата трга од Париз на 2 август 1913 г., поточно 10 години од Илинденското востание. Застанува во Виена каде се Проф. Пашковски од Берлин и Проф. Редлих и продолжува за Белград.

ПЕТИЦИЈА ОД ГРУПА БЕГАЛЦИ ОД МАЛЕШЕВСКО ДО Н. ДЕ РИНГ: САКАМЕ И ОЧЕКУВАМЕ МАКЕДОНИЈА ДА БИДЕ ПОДОБРО ОРГАНИЗИРАНА ЗА ДА МОЖЕМЕ ДА СЕ ВРАТИМЕ ВО НАШИТЕ ДОМОВИ

На состанокот меѓу македонските и албанските претставници одржан во Елбасан било одлучено заедничкото востание против српскиот режим да започне на почетокот на октомври 1913 година.