"Цел Кавадарци, жени, мажи, деца бегаа по ридот, не сакав да ги гаѓам, кога видоа дека ги палам куќите, остатоците на бугарските четници до 13 часот го напуштија Кавадарци, до 13 часот се бореа по градот од 7 часот утро... Кога се приближив со баталјонот блиску до селото, ме дочекаа и овие идеални селани со оган од своите домови. Го убија одличниот  поднаредник Комнениќ Милован...“ – пишува српскиот офицер Павле Блажарич во своите мемоари за Втората балканска војна.

СОЈУЗ НА МАКЕДОНЦИТЕ ОД ЕГЕЈОТ МАКЕДОН

Потпишувањето на мирот со Османската империја во Лондон не ги реши проблемите поради кои започна Првата балканска војна. Противречностите околу владеењето на освоените територии и особено на Македонија не само што не биле решени, туку тие уште повеќе се заостриле. Така, за жал, мирот не трае долго. Само еден месец подоцна продолжија воените операции, овој пат меѓу сојузниците во претходниот конфликт. Втората балканска војна ја предизвика Бугарија, под влијание на Австро-Унгарија, без објава на војна.

За прв пат го објавувам точниот број на жртвите во Тетовско од војната 1941-1945. Точно 546 жртви на ‘фашистичкиот терор’. За прв пат и целосна анализа на податоците од официјалниот статистички попис на жртвите кој претходно не бил објавуван намерно.

- Архивите на Турција како наследничката на Отоманската Империја располагаат со преголема документација за историската вистина и за Македонија и за Грција. Кај нас тие датотеки речиси воопшто и не се истражуваат. Не располагавме ниту создававме кадар кој знае турски, воопшто пак да чита турски со арапско писмо, пред воведувањето на латиницата.

Изворните податоци и поновата литература упатуваат дека со македонската државата управувал царот Давид кој бил жив сè до средината на 986 година, а политичкото и црковното седиште се наоѓало во Тријадица (Софија – н.з). Во доцниот среден век под поимот Македонија се подразбирале покрај областите западно од Софија – Сердика, самата Софија и Родопската област. Бугарскиот историчар и палеограф Иван Дујчев (1907 - 1986), чија специјалност се бугарската и византиската средновековна историја го бележи писмото до рускиот цар од 7 декември 1627 година, во кое монашкото братство од Рилскиот манастир запишало дека писмото е пушувано од Македонија.

За време на владеењето на царот Јустинијан I (527-565), кој потекнувал од Тауресиум (денешен Таор), близу Скопје, бил изграден нов град наречен Јустинијана Прима, во близината на родното место на царот. Истовремено Скупскиот митрополит Кателијан бил издигнат на ниво на автокефален архиепископ на архиепископијата Јустинијана Прима. Во овој период Сердика (Софија), како важен административен и стопански центар на Византиската империја со името Триадица е потчинета на создадената архиепископија Јустинијана Прима.

Комитопулот Давид (? – 976) бил најстар син на комитот Никола. Со помладите браќа (Мојсеј, Арон и Самуил) се побуниле против бугарската (969) и византиската власт (976), по што владееле независно. Тој ја имал врховната власт. Се смета дека набргу бил несреќно убиен од Власи сточари во месноста Убави Дабови, меѓу Костур и Преспа. Самуил го спомнува во епитафот (992/993) напишан на плоча најдена во црквата во Преспанското село Герман на која стои: „ Во име Оца и Сина и Светиот Дух, јас Самоил, раб божји, полагам помен на татко ми, мајка ми и брат ми на овој крст. Тоа се имињата на покојните. Раб божји Никола, (Рипсимија и) Давид. Се напиша во годината од создавањето на светот 6501 (992/993) индикт.

Јас, го разбирам овој свет ко китка под небото што расте и расцветува

Фактот што оваа средба требаше да биде тајна, а не јавна, упатува на размислата дека македонскиот народ и македонската држава е и натаму играчка и жртвен јарец во рацете на Киро Глигоров, Стојан Андов, Кљусев, Милошевиќ, Јовиќ...