Битката на Беласица, позната и како Битка кај Клидион се случила на 29. јули 1014 година помеѓу војските на македонскиот цар Самоил и византискиот цар Василиј II.

Според Нострадамус, територијата на Македонија ќе има клучна улога во новата последна „трета светска војна”, која нема да се случи доколку надвладее разумот,затоа што “судбината на човекот не е во природата, туку во неговите раце” и дека единствено тој, “човекот”, може да ја спречи големата катаклизма и своето самоуништување.

Во 19 век, Битола бил еден од најразвиените културни и стопански градови на Балканот после Солун. Тоа може да се види од следните податоци. Ако градот Битола тогаш наизменично осцилирал од 33 до 60 илјади жители во Скопје живееле 10 илјади жители, во Ниш 10 илјади, а во Белград 30 илјади.

“Овие “Лични мои Спомени” се започнати да се пишуваат, според моите белешки, во 1889 година и беа наменети да се објавуваат по малку во секоја годишнина на ”Македонскиот Календар” што требаше да почне да излегува тогаш.

“Штом пристигнав во Солун, наеднаш бев зачленет во ЦК. Тоа беше во 1895 година во месец март. Како претседател на ЦК го затеков Татарчева; секретар беше Даме Груев; касиер Андон Димитров и член Хаџи Николов. Тие не беа одбрани. Немаше формалности, просто највидните другари се збираа и го сочинуваа ЦК.

"СЛАВЈАНОМАЌЕДОНСКА ОПШТА ИСТОРИЈА ЗА СВИ ПОЛООСТРОФСКИ НАРОДНОСТИ

Во Археолошкиот музеј во Драч изложена е врата од римскиот период со натпис „Macedonis“.

Нашата татковина Македонија била некогаш една од најславните земји. Македонскиот народ ги турил првите темели на воената вештина. Со победничките фаланги на Александар Велики ја пренесол аристотеловата просвета во внатрешноста на Азија и со тоа го цивилизирал човечкиот род. Но таа некогаш толку славна  татковина денес е во опасност да биде разделена и да ја снема сосема, зашто ние Македонците сме ја зафрлиле својата народност, а другите народи ја бараат наша-та земја како своја, бараат да ја потчинат нашата голема народност, која во минатото во својата самостојност, така светела.

Во проектот од 1919 година на американскиот научник Либиер и на британскиот новинар пишувало дека „населението на Македонија не е ниту бугарско, ниту српско, ниту пак грчко, и затоа Македонците треба да имаат своја држава и самите да си владеат“.

Ревизијата на Санстефанскиот мировен договор се одржа од 13 јуни до 13 јули 1878 година на конгресот во Берлин. На Конгресот на кој учествуваа претседатели на влади, министри за надворешни работи или амбасадори на Русија, Британија, Германија, Австро-Унгарија, Франција, Италија и Турција, се работеше месец дена. Но, не беа сослушани сите преставници на балканските држави. Секоја од големите сили имаше по ова прашање свој интерес, па, воглавно беше одлучено да се прифатат решенија од претходните дипломатски консултации, особено предлогот на Британија. По долги дискусии за ова прашање, т.н. Берлински договор бил склучен на 13 јули 1878 година.