„Откако постои човекот на Земјата, само Македонците имаат директна поврзаност со еден Бог и за секогаш. Таа врска е „права“ директно поврзана со персонифицираниот Бог Сонце-лавот.“ Зета Македониа стр. 441.

Македонската патриотска организација (МПО) која ги подржувала големобугарските аспирации спрема Македонија била концентрирана главно во Северна Америка. Меѓутоа по Втората светска војна МПО се обидела своето влијание да го прошири и во Европа и тоа пред сѐ поради бранот на новодојдени македонски политички емигранти во 50-тите години од XX век во Западна Европа. Концентрацијата на Македонците во Брисел, Белгија било одлучувачко за МПО да се обиде да го прошири своето влијание во Западна Европа, преку формирањето на клубот „Тодор Александров“.

За повеќемина од човековата популација, претставата за Бог и што е Бог не е јасна. Луѓето не знаат што е Бог. Една од причините за тоа е и лошата информираност од христијанските отци, затоа што и самото христијанство нема исправен став за прашањето што е Бог. Според христијанството, Бог е нешто апстрактно, нестварно, недопирливо, семоќно, кој дарува и казнува.

Бидејќи глеам дека учени недоучени пишуваат цели реферати за Тодор Александров, решив да појасниме само еден мал сегмент, Еве ви знаење бесплатно.

„Браќа и сестри!

Како скромен борец на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација, бев сведок и учесник во она велико дело што го изврши Македонецот пред триесет години, на Илинден 1903.

“Штом пристигнав во Солун, наеднаш бев зачленет во ЦК. Тоа беше во 1895 година во месец март. Како претседател на ЦК го затеков Татарчева; секретар беше Даме Груев; касиер Андон Димитров и член Хаџи Николов. Тие не беа одбрани. Немаше формалности, просто највидните другари се збираа и го сочинуваа ЦК.

Владимир и Косара живееја во голема љубов, слога и светост, искрено служејќи му на Бога и на народот

Иван Снегаров (Охрид, 12. Х 1883 – Софија, 1. III 1971) е истакнат славист, историчар, универзитетски професор и бугарски академик со потекло од Македонија. Член е на Македонската револуционерна организација, а бил и редактор на весникот „Автономна Македонија“, орган на Македонската федеративна емигрантска организација во Бугарија. Тој е  еден од основачите и член на Македонскиот научен институт во Софија (1923) и е соработник на органот „Македонски преглед“ (1924 - 1943). Неговиот капитален труд е Историјата на „Охридската архиепископија“ (1924).

Од писмо старо 259 години гледаме дека грчката, српската и бугарската историографска наука измислила и лаже дека не постои македонски народ. Владиката Василиј Петровиќ јасно ги набројува Македонците во ист ред со Србите, Бугарите и други балкански народи. Црногорскиот митрополит како „смирен пастир на својата татковина на народот црногорски“ пишува писмо до рускиот гроф Шувалов дека „Албанците, Македонците, Бошњаците, Србите и Бугарите, сметајќи на заштита на Русија, ќе останат во својата вера, а доколку Црна Гора биде уништена и тие ќе ја изгубат надежта и ќе примат муслиманската вера.

Џејмс Баучер (James D. Bourchier - 18. XII 1850, Браф, област Лимерик, Ирска – 30. XII 1920, Софија, Бугарија) е ирски новинар, публицист и исгакнат политички активист. Долги години работел како балкански коресподент за британскиот весник „Тајмс“.  Живеел во Софија меѓу 1892 и 1915 година и бил голем пријател на Македонија уште од 1903 година. Својата промакедонска дејност ја продолжил и по Илинденското востание. Со своите написи во британскиот печат предизвикува симпатии кон македонскиот народ.