Излезе од печат новиот број 59 на списанието „Повод“ за декември 2022 година кој е посветено на еден од најголемите предвоени македонски поети Кочо Рацин. Исто така, списанието е посветено и на членовите на Литературното друштво „Кочо Рацин“ од Мелбурн, Викторија, кои преку своите дела гордо го носат неговото име и ги афирмираат македонскиот јазик и литература и Македонија 

Оваа света и душеспасителна книга наречена апостол ја приложи во Марковиот манастир Свети Димитар Мироточец аџи поп кир Никон, бивш архиѓакон на сеосвештениот Скопски митрополит аџи кир Теофан. Кој ќе ја одземе од овој манастир, да биде како Јуда и како оној што вика: земи, земи распни го, и да му биде противник на Страшниот суд, во денот на одмаздата, свети Димитар. Во 1687 година.

Словенската филологија се конституира на почетокот на XIX век со пронаоѓањето на ракописите од Охридската книжевна школа, уште од цар Самуилово време. Таа го реконструирала нивниот изворен текст и ги поврзала со нивните автори, со свети Климент, со свети Наум и со нивните ученици. Авторството на оригиналните текстови е една од клучните задачи на филологијата.

Тетовската Менада претставува бронзена статуетка најдена во Тетово. Датира од VI век пред новата ера. Менадите биле придружнички на богот на виното Дионис и за време на прославите во негова чест ги прелагале своите услуги на присутните. Менадата е пронајдена во гробница во тетовскиот локалитет Ул. Штипска. Статуата е со димензии 9 см долга и 4 см широка, и се наоѓа во Музејот на град Скопје.

ВОВЕДНО СЛОВО ЗА СВЕТИТЕ БРАЌА КЛИМЕНТ И НАУМ ОХРИДСКИ

Заразни и кожни болести

„Просветното дело во Федерална Македонија - Веронауката беше воведена како факултативен предмет“ (1)

Според една народна легенда, е сврзано со еден необичен настан од времето на турското ропство. Имено, во непосредна близина на градот, меѓу два рида, живеела голема змија од која се плашеле сите. Никој не се обидувал на страшната ѕверка да и излезе на мегдан. Само некојси Тето излегол храбар маж.

 Народни поговорки од струшко

Марково Кале е феудална крепост 1 км југозападно од познатиот Марков Манастир покрај Маркова Сушица и 1 км северно од Малчиште. Претставува издаден рид во подножјето на планинскиот венец Караџица, што од запад го затвора северниот дел од долгата речна клисура на Маркова река. Ридот Марково Кале се издига 100 м високо над реката и 530 м н.м. Од ова место се контролира патот долж Маркова река до нејзиниот извор, што преку планинскиот премин на Караџица продолжува кон соседните области Порече и Азот; денес овој пат има само локално значење. Во северното подножје на Марково Кале лежат антички испиралишта на златоносен песок, кои повремено биле експлоатирани и низ средниот век и турскиот период, до наше време.