(1537  година)

Д-р  Иван Алексов

„...Минувавме преку нерамни и кривулести врвици, преку темни долинки и густи шуми. Нашиот чауш не предупреди дека треба да се оди претпазливо, со оружје в рака, зашто овој премин обично е запоседнат од албанските убијци и разбојници, кои пред некој ден отепале пет кадии со целата нивна придружба. Со милоста божја ние го најдовме патот слободен. Видовме една древна кула и некои урнатини од тврдини издлабени во планината. Слушнавме турски стражи кои со удирање во тапани го обезбедуваа патот на карваните. Оттаму излеговме на една голема рамнина, на чиј почеток, скоро скриен од неколку мали вишинки, се наоѓа Скопје, многу голем град, кој според некои е во Бугарија, но по моето мислење, (е) во Македонија, ако се зачуваат старите граници, а се вика Стоби (место Скупи е погрешно е употребено Стоби, н.б.), во соседство на Мигдонија. Тука тече реката наречена Вардар.

Кај Скопје видовме еден убав водовод, сеуште зачуван, кој доведувал вода за градот, но сега тој не служи, зашто е пронајдена употреба на подземните канали, кои се многу попогодни... На влезот во градот се наоѓаат остатоците од една стара тврдина, а во неа грчка црква. Но најмногу не зачудија гробиштата, кои заземаа поголем простор отколку целиот град, бидејќи во изминатите години овде владеел голем помор, а Турците никогаш не погребуваат две тела на едно место. Овој град има еден јавен саат кој се слуша во целиот град и којшто ги отчукува часовите по француски. Донесен е од Сигет во Унгарија, заедно со неговиот мајстор, кој има добра плата. Иако Турците многу ги сакаат саатите и многу ги ценат, во цела Турција нема друг јавен саат. Во Скопје престојува беглербегот на Грција кога не е во Стамбол (се мисли на румелискиот беглербег, со резиденција во Софија, но обично престојувал во Цариград, а понекогаш и во Скопје, н.б.). Во тоа време Турците го славеа својот голем Бајрам, со илјади игри и свечености и затоа останавме таму два дена во куќата на еден дубровнички благородник”.

Радован Самарџиќ, Београд и Србија у списима француских савременика, Београд, стр.1229-130 и 372-373;

Френски п’теписи за Балканите, Софија, стр. 140;

Документи за борбата..., т.I, док.89, стр 140-141;