По воената окупацијата на Кралството Југославија во 1941 година, покрај вооружени формации (војска, полиција, жандармерија и др.) Бугарската влада од територијата на Бугарија, во Македонија ангажира посебно подготвен полициски апарат. Во Вардарска Македонија тој беше организиран во две обласни полициски управи - во Скопје и Битола, три градски полициски команди - во Скопје, Битола и Прилеп, и 21 околиска полициска управа. Полицискиот апарат ја покриваше целата територија окупирана од бугарските војски.

Значењето на „Мирцштегски реформи“ и „Равелска средба“ и нивното пропаѓање пред Европа да ја направи неправдата за Македонија со нејзината голема поделба

Мора да било несекојдневен настан штом „челичните коњи“ почнале да се тркалаат по кичевската калдрма. Тоа дотогаш не било видено. Некои слушале за тоа, некои не ни слушнале. Првите автомобили во Кичево, овековечени на фотографии. За жал, засега немаме податоци кога точно стигнале и до Кичево, нити кој и како ја донел до градот со оглед на лошите патишта кои постоеле во првата половина на XX век од кога и датираат фотографиите.

Прочуениот атински политиколог Исократ, со желба да иж помогне на Атина, но и на хеленската заедница, која е политички и економски растроена, ја заговара идејата за панхеленизам, според која хеленските полиси би се обединиле со една цел - да се спасат од внатрешната криза, но и од опасноста од надворешниот непријател. Ова го поттикнува Исократ да размислува за автократска власт, чија волја и моќ ќе се наметне врз несложните хеленски полиси и ќе ги обедини во панбасилеја. За реализација на оваа идеја Исократ го одбира македонскиот владетел Филип, кој во тоа време излегува на светската политичка сцена како најголемиот монарх-басилевс, моќен, славољубив и самоуверен, а истовремено владетел на држава со која Хелените имале повеќевековни “пријателски“ односи. Исократ кај Филип ИИ открива карактеристики на хегемон што е способен да ја понесе „големата“ идеја за панбасилеја; стариот ретор ја презема улогата на „советодавец“ на македонскиот басилевс, зашто страхува од неговата „тиранска“ природа и од тоа колку (не)пријателски ќе се однесува со Хелените, а од друга страна се плаши со колкава доверба ќе ја прифатат Хелените оваа идеја.

Како и во сите науки, така и во историјата сите дискусии треба да се водат аргументирано и со факти. А кога биле во прашање дискусиите за македонскиот национален континуитет, неговите негатори секогаш ја наметнувале тезата дека не постојат средновековни докази за постоењето на Македонците како нација или пак за постоењето на посебен Македонски јазик. Но, ваквите тврдења пополека почнуваат да паѓаат во вода со откритието на неколку книги во кои јасно е наведено нивното постоење.

Најстарите археолошки пронајдоци пронајдени на Скопското кале посочуваат дека околниот простор бил населен уште 4.000 години п.н.е., додека првите историски податоци наведуваат дека први кои се населиле на просторот биле Пајонците во VI век п.н.е.

За древните Македонци се знае дека зборувале на сопствен македонски јазик. За овој факт постојат повеќе сведоштва од древните историчари. Овде ќе спомнеме само некои од нив.

М. Кукубајска, Роберт Каплан, Балкански духови – примери за пристрасно игнорирање на Македонија

Фотографија на која се фотографирани 25 велешки комити, меѓу кои и три жени, од четите на велешките војводи Алабакот, Докурчев и Офицерчето ми дојде до рака при случајна средба со пријатели. Станува збор за фотографија што е сопственост на велешко семејство. Точно се знае дека фотографијата е направена во 1950 година. И засега толку, бидејќи во изминатиот период и покрај истражувањето на кое му се посветив за жал не открив кои се овие фотографирани личности. Затоа со сопственикот на фотографијата одлучивме да ја ставиме на увид пред јавноста бидејќи заедничка ни е целта да откриеме што повеќе информации поврзани со приказните кои ги раскажуваа постари велешани и според кои во четите на велешките војводи Алабакот, Докурчев и Офицерчето освен мажи имало и жени војводи.

Владимир Кецкаров (Битола, 1893 – Софија, 1960) е бугарски генерал мајор со потекло од Македонија. Роден е во Битола и потекнува од охридското семејство Кецкарови. Татко му Антон Кецкаров е деец на Македонската револуционерна организација. Младиот Кецкаров се школувал во военото училиште во Софија и уште како кадет учествувал во Балканските војни, а по завршувањето на училиштето (1914) и во Првата светска војна.