Подготвил Т. Каранфилов

Англичанецот Едмунд Спенсер бил капетан и многу патувал, пред се`, во разузнавачки цели. Во 1850 година ја посетил и Македонија. Поминал крај Кичево. Интересно е што во неговиот патепис Спенсер наведува дека Кичево е местото каде порано се наоѓал градот „Скиртијана“. Познато е дека во Кичевската котлина се наоѓал древниот град Ускана (Хискана), чија локација се` уште не е точно утврдена. Изворот за овој податок не е наведен, но е доста интересен. Еве што друго пишува Едмунд Спенсер за Кичево во својот патепис:

Значењето на „Мирцштегски реформи“ и „Равелска средба“ и нивното пропаѓање пред Европа да ја направи неправдата за Македонија со нејзината голема поделба

Венко Марковски: „Имаше и такви кои сакаа да ја затрат македонската култура, за да би можеле да го затрат и покорат после македонскиот народ“

„Ако постои едно место на земјата кое најјасно ја одразува длабоката духовна, културна и јазична поврзаност меѓу Македонија и Русија, тоа е Охрид, балканскиот и словенскиот Ерусалим“.

Во октомври 1925 година меѓу Бугарија и Грција започнува десетдневна необјавена војна, во која најголема жртва е македонскиот народ. Целта на оваа војна е да се уништи Македонската револуционерна организација која во Пиринска Македонија создала држава во држава, но и да се протера македонското население од двете страни на грчко-бугарската граница. Новинските извештаи од овој период, повторно укажуваат на вмешаноста на големите сили.

Во почетокот на 80-те години на XI век, како што веќе пишувавме, Норманите ја ограбуваат и завладуваат Македонија. Тогаш балканските поседи на Византија ги нападнале Норманите, предводени од Роберт Гвискард и син му Боемунд. Доаѓајќи од Апенинскиот Полуостров во 1082 година, тие извојувале голема победа кај Драч, а наредната година кај Јанина. Со овие победи им се отворил патот за освојување и на еден голем дел од Македонија. Така, Боемунд го зазел Охрид, војсководителот Петар Алиф ги освоил двата Полога, а грофот Пунтес - Скопје. Од Охрид Боемунд се упатил кон Верија (Бер), а потоа во Меглен. Тука го оставил грофот Сарацин, а самиот тргнал кон реката Вардар и стигнал до т.н. Бели Цркви, каде останал три месеци. Потоа ги зазел Пелагонија, Трикала и Костур. Се обидел да ја заземе и Лариса, но во јануари 1084 година претрпел пораз.

Единаеста пешадиска македонска дивизија, која е формирана и дејствува за време на Прва Светска војна.

 Павел Делирадев

Иван Дуков Пендаровски