„Муслиманите не само што ги истиснуваа христијаните и ги завземале нивните места, туку и со насилно средства ги преобратувале во муслимани. Во костурската област Славјани муслимани има во седум, а Власи муслимани во две села. И едните и другите го примиле исламот поради насилството на Али Паша Јанински. Во Меглен, Славјаните муслимани живеат во дваесет и шест, а Власите муслимани во едно големо село. Овие Мегленци го прифатиле исламот кога била укината Охридската патријаршија, а Маглен потпаднал под грчката, цариградска (патријаршија - н.з).. Во народното предание сочувани се многубројни спомени на насилствата со кои Турците ги принудиле мегленските христијани да ја остават својата вера.“ – вели српскиот географ Милојевиќ во својот труд за јужна Македонија

Сотир Христов Кецкаров (гер.: Sotir Johann Keskari) е борец за возобновување на Охридската архиепископија во Македонија и голем македонски трговец од XIX век. Поради својата верска и политичка активност е заточен во Света Гора од каде бега во Саксонија. Во 1856 година станува граѓанин на Лајпциг, а истата година отвора фирма која егзистира до денес.

Од поодамна ме интересираше целата книга "Кралството на Словените" од Мауро Орбини. Тоа е веќе подзаборавена книга, објавувана во делови, а сепак во неа има некои вистини што би требало одново да се објават, без оглед на тоа каква носивост содржат во себе.

Македонскиот литературен кружок беше формиран во август 1936 година, при редакцијата на весникот „Македонски вести“ во Софија. По укинувањето на весникот и прогонот на редакторите, во периодот 1937 - 1938 година, кружокот работеше илегално под името Македонски литературен-публицистички кружок „Нација и култура“. Македонскиот литературен кружок програмски се обновува во октонври 1938 гидина и претставува еден од најзначајните настани кои придонесоа во развојот на македонската национална индивидуалност. Неговите членови и симпатизери го задржуваат литературно-културниот контиуитет и допринесуваат во развојот на македонската национална свест.

„Македонските Славјани, кои многу претрпеле од разни пропагандистички организации, стекнале најпосле речиси сите толку мудрост, да станаа недоверливи и внимателни при давање податоци за себе“ – велиБоривоје Ж. Милојевиќ во својот предговор за истражувањата во Јужна Македонија за време на Првата светска војна.

Првата светска војна доведе до прекројување на картата на Европа и до нова вештачка поделба на Македонија меѓу трите балкански држави (СХС, Грција и Бугарија). Јужните приморски краишта на Македонија и беа доделени на Грција, источните краишта и припаднаа на Бугарија, а северниот и централниот дел на Македонија, околу Повардарието, влезе во рамките на новообразованата (1.12.1918) југословенска држава на Србите, Хрватите и Словенците (СХС).

Не знам колку од вас биле љубопитни, или повеќе да кажам горди, во добар смисол на зборот, да видат дека земјата од која потекнуваат неговите предци, иако ти, поради некои несреќни случаи и причини, не живееш во неа, е спомната во една света книга, и не било која книга, туку БИБЛИЈАТА, која е книга на книгите, главна книга на сите Христијани.

1. ВМРО, во својство на вистинска револуционерна сила, се бори за ослободувањето и обединувањето на раскинатите делови на Македонија во една наполно самостојна (независна) политичка единица, во нејзините природни етнографски и географски граници. Таа смета дека политичкото постоење на Македонија може да биде гарантирано само во сојузот на самостојно определените балканска народи во формата на една Балканска федерација, којашто единствено ќе може да ги парализира анексионистичките стремежи на постојните балкански држави, да го осигури правилното разрешување на сите национални спорови, да го гарантира културниот развиток на сите етнографски малцинства.

Извештај од коресподентот на лондонскиот в. „Тајмс“, од 16 септември 1924 година, во врска со нашироко распространетите новини, дека ВМРО водела разговори со болшевиците

Бенито Амилкаре Андреа Мусолини (1883-1945), познат како "Дуче" (водач), управува со Италија како диктатор од 1922 до 1943 година. Во овој период создава фашистичката држава со силата на државен терор и пропаганда. Искористувајќи ја својата харизматичност, воспоставува апсолутна контрола врз медиумите и преку заплашување на политичките противници, тој го уништува постојното демократско државно управување. Неговото влегување во Втората светска војна на страната на Нацистичка Германија ја прави Италија мета за напади на Сојузниците и станува причина за поразот и за неговата смрт.