За „Македонска нација“ ги изнесе своите сеќавања 93 годишниот Блаже Јанкуловски-24 Јуни 2009 г.

Името на великанот со гордост го носеле и повеќе спортски друштва во Македонија, во кои претежно членувале млади Скоевци и спортисти. Така, во Прилеп, во 1941 година, преку спортското друштво „Гоце Делчев“, се собирале преку продажба на влезници, слики и значки со ликот на Г. Делчев, добороволни прилози за НОВ. Исто така, по повод на Илинденските демонстрации во Прилеп и во други градови на Македонија, демонстрантите носеле портрети со ликот на Г. Делчев.

Како братот на Манданата, Мито, бил избркан од Бугарите во 1941: Што си дошол, ти си се борел за Македонија, не за Бугарија!

Стефан Мандалов Манданата веројатно најдобро го знаете по улогата на Петре Прличко во славниот филм Мис Стон. Манданата загинал по Илинденското востание, на 26 години, а не како што е претставено во филмот при битка со Турците додека траела аферата со жените. Но, што се случило со останатите членови на неговото семејство?

Со името на Гоце Делчев започнува и статијата: „За падналите другари“, објавена во весникот на Третата македонска народноослободителна ударна бригада „Огин“ од 15 јули 1944 година. Охрабрени од успешниот развој на вооруженото востание во Источна Македонија, во весникот се пишува и следново: „Во историческиот поход по Источна Македонија, крвавиот окупатор разбра оти од сега натаму ослободителното знаме на Гоцета Делчев, развејано еднаш по Осогово, Пљачковица, Огражден и Беласица, нема да се свие дури слободата на Македонија не биде извојувана“.

Голем број познати личности од јавниот живот говарат за ликот и делото на Мане Јаковлески. За некои тој е голем патриот, за друг чувар на името и идентитетот на Македонците, за трет неформален амбасадор на македонскиот народ додека престојува и работи во Германија итн.

Во обемната статија под наслов: „Куклите на германо-бугарските окупатори“, објавена во „Илинденски пат“, весник на Народноослободителниот фронт на Македонија од февруари-март 1944 година“, аналитички е генерализирана борбената активност на македонската војска на целата територија на Македонија, и, воедно, целосно е демаскирана улогата на сите окупатори и нивните слуги кои имале една и единствена цел, Македонија да не биде слободна држава и македонскиот народ да не биде признат како самостоен и независен политички субјект на Балканот.

Бидејќи, Софија отвара теми за Македонија како дел од Бугарија, Македонците како Бугари, за Македонскиот јазик како дијалект на бугарскиот јазик, иако денешнава Бугарија е формирана како кнежевство во 1878 година, ајде да прошетаме до “прабугарите“ во Татарстан и Русија. Не е лошо да ја прочачкаме и ние таа историја, со егозтични дестинации, каде што Софија сака и нас Македонците да не депортира, како што сториле со Евреите од Македонија за време на бугарската фашистичка окупација во 1943 година.

Во монографијата „Македонија, мојот копнеж – Манојил Мане Јаковлески, од авторот Киро Кипровски, голем број негови пријатели, соработници и познаници говорат за животот и делото на Мане, за неговата посветеност кон Македонија и македонски народ. Сепак можеби еден од најдобрите описи за љубовта на Мане кон својот народ и татковина, за неговиот патриотизам, за неговата борба по осамостојување на земјата за признавање и очувување на сувереноста, независноста и самостојноста на македонската држава, како и за борбата за зачувување на името и идентитетот на македонскиот народ, ни го дава  публицистот  Славе Николовски – Катин.

Името на Гоце било инспирација за пишување на текстови и во весникот на Кумановската партиска организација „Октобрис“, од октомври 1942 година. Во него јасно и храбро е истакнато дека борците на македонските партизански одреди и сите припадници на народноослободителното движење, треба да го следат патот по кој одел за време на револуционерниот период до 1903 година големиот стратег, гениј и личност со безвременско значење–Гоце Делчев.

Во ноември 1921 година населението во околината на Скопје доживеало невреме какво не се памети.  Информацијата за невремето, ја пренесува белградскиот неделник „Илустриран лист – Ilustriran list“ бр 46 од ноември 1921 година, на страна 5 (текст) и 13 (фотографии).