Македонските кралеви на своите монети прикажуваат најразновидни престави кои се поврзани со митологијата, растителниот и животинскиот свет, а преку кои симболично ја преставуваат својата позиција, титула, кралското потекло, како и психофизичките карактеристики. Македонските кралеви присвојувајќи ги атрибутите на аплицираните симболи на монетите, високо го издигнуваат своето кралско достоинстви, го дивинизираат и го преставуваат своето божје потекло.

Опширното и благодатно Овче Поле допира до десниот брег на Брегалница. Овче Поле некогаш беше житницата на североисточна Македонија. Раѓаше изобилно, и покрај неподносливите летни горештини и продолжителната суша, го даваше најубавото жито, познато во трговијата со името овчеполска црвенка и едра осатка.

Документите наречени „House of Commons Papers“ се една од петте главни категории на парламентарни документи во Британија, кои се резултат на работата на Британскиот Дом и неговите Комитети и коишто се неопходни за неговото функционирање.

Митотопонимот Овче Поле од памтивек обзнанувал дека на небото има само еден господар, што е потврдено од историските податоци за многуте промени на власта, токму на Овче Поле.

Во Рим на една од четирите мермерни мапи на ѕид, што се наоѓаат на улицата Via Imperali која што води од Colloseo Romano до римските форуми била изгравирана мапа на Македонија, пишува „Охридскион блог“.

„Македонович (или Мацедович) го победи многу посилниот непријател и покажа дека паметен човек со снажен дух, со идеали и верба во себе може со својата вештина и мудрост да ги надополни сите свои физички недостатоци. Храброста, племенитоста и патриотизмот на обичниот човек кој се спрема да тргне во безпоштедна борба за правата на својот народ, создаваат од него нацинален херој кој од обично секојдневно ниво се издига до легенда.“ – се вели во анализата на расказот „Кањош Македонович“ од Стефан Митров Љубиша.

„Да се знае кога  селаните од моето родно с. Радибуш, Криворечка Паланка, ме главија за учител во нашето селско училиште, и за Ранковце и за Криви Камен, за 1800 гроша годишно.

Григориј А. Илински (1876-1937) е руски славјански филолог, историчар и педагог. Во текот 1901 - 1903 година работи во библиотеките и архивите во Австро-Унгарија, Србија и Бугарија, ги изучува славјанските јазици и дијалекти, ги проучува старите славјански паметници, а некои ги подготвува за издавање. Во 1907 година заедно со П. Лавров ги проучува старославјанските грамоти во манастирите на Света Гора, врз кои во 1911 година докторира на Ломоносов.

"Цел Кавадарци, жени, мажи, деца бегаа по ридот, не сакав да ги гаѓам, кога видоа дека ги палам куќите, остатоците на бугарските четници до 13 часот го напуштија Кавадарци, до 13 часот се бореа по градот од 7 часот утро... Кога се приближив со баталјонот блиску до селото, ме дочекаа и овие идеални селани со оган од своите домови. Го убија одличниот  поднаредник Комнениќ Милован...“ – пишува српскиот офицер Павле Блажарич во своите мемоари за Втората балканска војна.

СОЈУЗ НА МАКЕДОНЦИТЕ ОД ЕГЕЈОТ МАКЕДОН