Ангел Чемерски – Јануш (31. Ⅲ 1923 – 18. Ⅺ 2003) е македонски револуционер, учесник во Народноослободителната борба и општествено-политички работник. Од март 1969 до мај 1982 година бил претседател на Централниот комитет на Сојузот на комунисти на Македонија. Од 29 април 1982 до 29 април 1983 година бил претседател на Претседателството на СР Македонија.

Трајко Андреев (7. V 1925 - 8. XI 1944) e македонски партизан, член на КПЈ (Комунистичка партија на Југославија) и КПМ (Комунистичката партија на Македонија). Бил борец од Осмата македонска ударна бригада. Загинал во битката за ослободувањето на Велес.

Кирил Дојчиновски (17. X  1943 – 10. VIII 2022) е еден од најдобрите македонски фудбалери. Тој ќе остане запишан како првиот Македонец кој учествувал на едно светско првенство, откако бил во составот на Југославија на Мундијалот во Западна Германија во 1974 година. Вкупно забележал шест настапи во репрезентативниот дрес.

Илија Димовски (1905 –26. VII 1961) е македонски деец, учесник во НОВ во Егејскиот дел на Македонија и во Граѓанската војна во Грција. Познат под прекарот Гоце (Гоче), се отцепил од КПГ и формирал посебна македонска партиска организација со македонска национална платформа. Бил командант и комесар на партизанскиот одред „Вичо“, командант на Леринско-костурскиот македонски баталјон, командант на Леринско-костурската македонска бригада и командант на Првата егејска ударна бригада на НОВМ.

Димче Зографски (27. Ⅹ 1898 – 3. Ⅵ 1985) е македонски општественик, комунист и активист на ВМРО(Обединета). Бил член на БКМС, на КПЈ и на ВМРО Обединета. За време на Втората светсска војна бил член на АНОК. Во 1944 година бил интерниран во Горна Џумаја, а по враќањето станал член на ИО на илегалниот Градски НОО на Скопје и член на АСНОМ. По Ослободуванјето бил претседател на Градскиот народен одбор на Скопје (1945-1947), министер за шумарство, за народно здравје и социјална политика и републички пратеник.

Димитри Јанков, (21. X 1919 – 12. I 2014) е македонски резбар, еден од најактивните резбари од постарата македонска генерација кој зад себе има оставено голем број на уметнички копаничарски дела. Со право може да се смета за претставник на македонската резбарска уметност, како дел од повеќевековната копаничарска традиција.

Григор Манасиев (? – 25. IX 1903) е македонски просветен деец и револуционер, војвода на Македонската револуционерна организација. Манасиев бил назначен за кратовски окружен војвода. На 25 септември, во близина на кратовското село Луково во битка со 7.000 турски аскер и башибозук  Григор Манасиев бил тешко ранет и извршил самоубиство.

Григор Манасиев е роден во градот Кратово. Дипломирал на Ќустендилското педагошко училиште, каде што бил член на Македонското младинско друштво. Подоцна станал учител во Кратово.

Тој се приклучил на Македонската револуционерна организација и го предводел Кратовскиот околиски револуционерен комитет. Активно учествувал во одржувањето на револуционерниот канал Ќустендил - Македонија.

Во 1897 година, по Виничката афера за транспорт на нелегална литература, бил уапсен од отоманските власти и сурово мачен. Бил во приштинскиот затвор до 1901 година. По ослободувањето од затвор, повторно станал учител во Кратово.

Во 1903 година, во Софија, заедно со Иван Топчев од Велес, организирале и предводеле чета, која на почетокот на септември заминала за Македонија заедно со четата на Никола Дечев и четата на Атанас Мурџев и Тома Пожарлиев. Манасиев бил назначен за кратовски окружен војвода.

На 25 септември, трите чети кои броеле 152 лица, биле опколени во близина на кратовското село Луково од 7.000  турски аскер и башибозук. По 10-часовна битка, четите се повлекле, но војводите Иван Топчев и Никола Дечев биле убиени. Григор Манасиев бил тешко ранет и извршил самоубиство.

Подготвил:Т.К.

Зафир Ѓорчев Белев (1845 – 1907) е македонски деец и преродбеник, учесник во Охридскиот заговор и автор на автобиографски запис на македонски јазик со грчкото писмо „Запис за таксиратот и маката“.

Киро Кипроски е еден навистина редок и голем новинар, можеби еден од најголемите мерено по опусот што го остави, по  57 години што ги делеше со оваа професија, по љубовта и посветеноста кон неа, по ангажираноста што ја покажуваше и одговорноста што ја носеше. Кипровски е еден од ретките што не пропушташе ден да не следи настан и да нема текст. Неговото име и неговиот ангажман покажуваат како од мало место како што е Гостивар може да израсне во голем новинар, плоден и препознатлив автор.

Железниот Стефан Анастасов Ролев ( Stefan Rolev ), бил роден во 1865 година во селото Екши-су (Горно Врбени ) Леринско, Беломорскиот дел од Македонија.