Членската карта е на име на Георги Москов од Горна Џумаја (Благоевград), Пиринска Македонија.

„Поморскиот сообраќај е сконцентриран во Солун. Од Белата Кула, на солунското пристаниште, се протега према северозапад кеј долг над 1 км. На наго се усидрени до стотина едрилици. Помалите носат по триесет, а поголемите кои имаат по три едра, носат до сто седумдесет тони. Овие едрилици одржуваат врска меѓу Македонија и Грција. Од Солун најмногу носат жито. Од грчкото копно и од островите, од Патрас, од Евбеја и т.н. во есен носат вино во буриња, јаболка, дуњи и т.н., а во зима портокали. Траењето на нивниот пат зависи од ветерот. При поволен ветер тие доаѓаат од Патрас до Солун за два и пол дена, но некогаш на овој пат поминуваат и петнаесет дена, останувајќи и чекајќи поволен ветер.“ – пишува во својот труд  српскиот географ Б. Ж. Милојевиќ 

Името Македонија носи со себе голема историска гордост и вековна традиција, па така секој оној којшто сакал да ги асимилира Македонците прво нешто кон постигање на таа негова цел било оспорувањето на тоа величествено име.

Во седумдесеттите години на минатиот век тогашните грчки администрации два пати се обврзале, прв пат во 1977 година и втор пат во 1982 година, на конференции на ООН да го почитуваат името Македонија.

Миливое Трбиќ – Војче бил син на четничкиот војвода Василие Трбиќ. Роден е во Прилеп и во текот на Втората светска војна бил испратен од Равногорското движење на Дража Михајловиќ во Вардарска Македонија за да формира чети. И покрај тоа што ова движење било формирано во Македонија, сепак, тоа не претставувало значаен воено-политички фактор и не можело да му се спротивстави на народноослободителното движење на Македонија.

Во своите истражувања за време на Првата светска војна, српскиот географ Б. Ж. Милојевиќ меѓудругото ги разгледува и промените кои настанале во населбите на територијата на Егејска Македонија, предизвикани од Балканските војни во 1912 и 1913 година.

Солунската егзархиска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј”, или Солунската бугарска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј” била еден од најголемите и највлијателните образовни центри отворени од Бугарската егзархиска пропаганда во Македонија, но сепак се почитува во Македонија како место каде се создава јадрото на македонското револуционерно движење.

Георги Стојков Раковски (IV. 1821 - 9. X. 1867 г.) (вистинското име му е Съби Стојков Поповиќ) - е бугарски преродбеник, револуционер –демократ, публицист, новинар и историчар.  Во време кога односите помеѓу Отоманската империја и балканските земји биле затегнати и се засилува борбата против гркоманијата, Раковски под влијание на илирското движење и панславизмот верувал дека е можна изградба на еден балкански сојуз во кој ќе има место и на бугарскиот народ.

Во своите истражувања за време на Првата светска војна, српскиот географ Б. Ж. Милојевиќ меѓудругото ги разгледува и промените кои настанале во населбите на територијата на Егејска Македонија, предизвикани од  насилствата за време Али Паша Јанински, турските бегови и Илинденското востание 1903 година.

Во почетокот д`Естурнел наведува кој се` е консултиран од останатите членови на Фондацијата при испраќањето на Поткомитетот, како и неговото составување. Но составувањето најблаго речено е очајно.