Низ цела Македонија се утврдуваат археолошки локалитети. Ги има околу 5.000 и уште којзнае колку други. Се ископуваат грнци, чинии, чаши, глинени бочви, украси и цели куќи и ѕидини. Се копа стотина години на тоа што во Македонија било во употреба 5-6 илјади години пред Христа. Од земја никнуваат парчиња на испокршени садови по нивите, ридовите и на секој чекор кога се копа, како археолозите ќе речат се наидува на случаен или осамен наод. Веќе и не се обрнува внимание на куповите цреп по орањето. Искршени садови, рачки, грла, дно во разни големини и бои, поголеми и помали. Понекогаш цели глинени бочви има во дворовите по селата низ Македонија.

Интервју со Виктор Лилчиќ, директор на Управата за заштита на културно наследство

За прв пат во рамките на заштитата на македонското културно наследство ќе биде користена најнова технологија на регистрирање на објектите под површината на земјата што ќе биде направено со новонабавениот георадар, кој во моментов е единствен на целиот Балкан .

Милионите години разновидно и драматично го оформувале денешниот свет. Живеј и дај им на другите да живеат. Фотосинтезата создава зеленило. Легендите го бараат создавањето на животот во вода. Да не се заборава сончевата енергија.

Најстар словенски збор со кој бил означуван грбот бил : “знамение”, кој за првпат се употребил во 1406 година, потоа зборот “штит” од околу 1582 година и зборот “цимер” од 16 век. Сите овие изрази се изгубиле од употреба кога Македонија, Србија, Бугарија и Босна подпаднале под Турска власт. Дури во 1826 година Јоаким Вуиќ, за прв пат го употребил зборот грб.

Од Второто посланиедо Коринтјаните. - Од Првото посланиедоСолунјаните

Оти, како што се умножуваат Христовите страдања во нас, така се умножува за утеха наша преку Христа.

Ако сме во мака, за ваша утеха е и спасение, и кое е можно само така, кога ги претрпувате истите страдања, што ги трпиме и ние; а и надежта наша за взј: е тврда. Се утешуваме ли, се утешуваме за ваша утеха и спасение, знаејќи дека како шго учествувате во нашите стра-дања, така ќе бидете учесници во утехата.

Откривањето на локалитетот „Та­ти­ќев Камен“ во 2001 год. ни пружи из­вон­редна можност да погледнеме во еден од потемните делови на праисто­ри­јата, како од хронолошки, така и од гео­графски аспект.

Македонците негувале повеќе култови, кои биле поврзани со почитувањето на природните сили. Најраспространет бил култот на сонцето. Затоа сонцето го прикажувале на накитот, оружјето, особено на штитот. Тоа се среќава и на некои од монетите на македонските кралеви. Го почитувале култот на водата. Кон реките се однесувале како кон божества и им принесувале жртви. Македонците посебно ги почитувале лавот, јарецот, волкот и кучето. Нивни претстави можат да се сретнат на монетите од некои владетели или на други предмети.

Античкиот македонски календар бил календар во употреба во Македонија во I милениум п.н.е. Имал 12 синодскимесеци (т.т. 354 дена во годината), на кои им требале престапнимесеци за да се придржуваат кон годишните времиња.

Како посебен тип на крајбрежно-изворски езера се издвојува кое се наоѓа покрај брегот на Охридското Езеро во близина на манастирот Свети Наум, на местото каде што избиваат водите на најголемиот карстен извор во Република Македонија.

Манастирот Св. Богородица - Вељуса е изграден во средниот век, во византискиот период, на оддалеченост од 7 км западно од Струмица во с. Вељуса се наоѓа манастирската црква Света Богородица Милостива (Елеуса), посветена на празникот Воведение на Пресвета Богородица (21 ноември стар и 4 декември нов стил). Според изворно богатата историска документација зачувана за овој манастир (присутни во Светогорскиот манастир Ивирон) оваа црква го зазема едно од најзначајните места во црковната и културната историја не само во југоисточниот дел на Македонија, туку пошироко на Балканот.