Името Македонија носи со себе голема историска гордост и вековна традиција, па така секој оној којшто сакал да ги асимилира Македонците прво нешто кон постигање на таа негова цел било оспорувањето на тоа величествено име.

Во седумдесеттите години на минатиот век тогашните грчки администрации два пати се обврзале, прв пат во 1977 година и втор пат во 1982 година, на конференции на ООН да го почитуваат името Македонија.

Потомците на Александровата војска - изгубената алка на македонската цивилизација!

Македонија не е само Републиката, Македонија е наследството на Империјата, од Северна Италија, преку Дунав, дури до Кина и Индија. Во тоа е големината на македонската цивилизација, како цивилизација на мирот и љубовта, а не на војната и омразата. Големината на една цивилизација е во универзалноста на нејзините вредности. А Македонија, Македонија е основата на современиот културен глобализам што подразбира интеграција со афирмација на помесните етноси, јазици, религии и култури, наспроти корпоративниот, кој со профитната логика на мултинационалните корпорации, помесните етноси, јазици, религии и култури ги интегрира со асимилација, дури до физичка ликвидација. Впрочем, и Гоцевата мисла „светот го разбирам како поле за културен натпревар меѓу народите“ не претставува само негова лична импресија, туку експресија на генетскиот код на една цела цивилизација, на македонската!

Ваков народ кој има вакви синови никогаш нема да исчезне. „Бог и правото се со нас! Да живее Македонија!

За да се создаде целосна слика на опстојување на древните Македонци низ илјадници години во минатото треба да се опфатат случувањата во сите сегменти на живеење. Историјата ни нуди многу битки,походи,освојувања и губење на територии,зближувања и разијдувања на разни македонски племиња одиграни во одредени временски периоди, но многу малку сознанија се нудат во врска со  верските и религиозните прашања на древните Македонци.

За да се создаде целосна слика на опстојување на древните Македонци низ илјадници години во минатото треба да се опфатат случувањата во сите сегменти на живеење. Историјата ни нуди многу битки,походи,освојувања и губење на територии,зближувања и разијдувања на разни македонски племиња одиграни во одредени временски периоди, но многу малку сознанија се нудат во врска со  верските и религиозните прашања на древните Македонци.

27 август 1894 година е датумот кога се одржува првиот конгрес на партијата во Ресен. Со работата на овојКонгресраководел претседателотна Централниот комитетд-р Христо Татарчев.

Српскиот писател, историчар и дипломат Стојан Новаковиќ (1842—1915), во 1888 г., во едно писмо до српскиот министер за просвета, говори за инфериорноста на српската спрема бугарската пропаганда во Македонија:

Jaна Наумова мајката на Стив и Ѓорѓи Наумови, иако не знаела долго време за судбината на своите деца, неизвесноста ја терала секој ден да мисли на нив. Во тие неизвесни моменти на исчекување, ја обземале најтешки мисли. Мајката секогаш предосеќа за своето чедо но останува цврста и силна да ја дочека и најтешката вест.

Битолската провала (позната и како Поп-Ставрева афера) од 1900 година е една од поголемите афери со кои се соочила Македонската револуционерна организација, а последиците од неа биле значителни, голем дел од истакнатите раководители биле уапсени и затворени, а тоа влијаело врз организациската дејност. Оваа провала била резултат на предавството на поп Ставре, кој одбивајќи да ги вложи во касата на Организацијата бараните 30 лири прилог, случајот го пријавил во полицијата. Ваквиот чин на предавство бил осуден од Организацијата, а поп Ставре набрзо бил погубен од Битолскиот комитет.