Светата великомаченичка Злата Мегленска е

светителка - маченичка од времето на турското

владеење во Македонија.

Според житието Света Злата Мегленска е родена и пострадала во Слатино, Мегленско, во Егејска Македонија. Таа е ќерка на сиромашни селски родители, коишто имале уште три ќерки. Света Злата Мегленска зрачела како со духовни, така и со телесни високи квалитети. Духовните квалитети ѝ биле силната вера во Господ Исус Христос, нејзината смиреност и чистото срце, а надворешно била необично убава. Така нејзината убавина дава повод нејзиниот живот да се украси со страдање на голема маченичка.

„Tесалоника е метропола на Македонија и граматикот Хиеракле неа ја стави во македонските градови, а името го добива од Филип, синот на Аминта, „истото име од ќерка му го стави и на градот“, каде термините Македонец и Македонски народ е употребен во етничка смисла како засебен етнос, и „градот Солун е освоен, метрополата на Македонците“,[1] за што византискиот император Constantino Porfirogenit [2] вели “Tесалонике, е дел од Македонија“.

АХИЛЕ, ДЕТЕ МОЕ МИЛО, РАСНИ И ПОРАСНИ, ЈУНАК ДА СЕ СТОРИШ, ЗА ГОРДОСТ НА МАКЕДОНИЈА.

Министерката за култура  минатиов викенд посети работилници во рамки на првото издание на Фестивалот „Џифони - Македонија“

Водопадот на Длабока река се наоѓа на масивот Кораб под Мала корабска врата, на кањонот на Длабока река. Водопадот се напојува од снеговите што се топат и од мали извори под Мал Кораб. Затоа препорачливо е да се посетува во месеците мај, јуни и јули.

Голем Крчин и Веливар се највисоките врвови на планините Крчин и Дешат кои се наоѓаат јужно од Кораб. Оддалечени се околу 120 км од Скопје, во близина на селата Ростуше и Битуше. До нив од Скопје се доаѓа прво преку автопатот до Гостивар и понатаму преку Маврови анови во правец на Дебар. На околу 30 км од Маврови анови или 1,5 км од манастирот Св. Јован Бигорски (има патоказ) се врти кон с. Битуше до каде има асфалтен пат.

Димитрија Крстев, познат како Дичо Зограф (1819 – 1872/73) се вбројува меѓу најзначајните мајстори на Мијачката школа и еден од најпознатите македонски зографи во 19 век. Во својот живот, работејќи за потребите на православните цркви на просторите на Македонија, Србија, Бугарија, Албанија и Грција, создава импресивен опус кој содржи повеќе од над 2000 дела кои пленат со својот изглед и ни го откриваат чудесниот духовен свет на овој мајстор на иконописот. Неговото иконописно творештво претставува пресвртница на еден илјадагодишен период и почеток на еден сосема нов правец во историјата на македонската црковна уметност. Следејќи ги актуелните текови на црковната уметност, во своите ликовни концепции вметнува специфични елементи на левантинскиот барок. Во  напонот на своето творечко дејствување, Дичо Зограф умира во 1872/3 година.

Древните народи живеат со легендите за луѓето, боговите и природните сили. Има ли народ во светот што името со милениуми си го носи по својот бог Македон? Тоа се само Македонците, државата Македонија, царот на светот Александар Македонски, имињата Македонка, Дона-Донка во песните.

По смртта на Александар III Македонски, македонците го поделиле светот на четири региони Индија, Азија, Египет и Македонија со кои управувале владетели од македонско потекло наречени дијадоси-древномакедонски збор кој се` уште во современиот македонски јазик егзистира, со истото значење јадос-и, јад-осите, јадосани-те, кои со јад во душите од големата загуба од смртта на Александар III Македонски, значително ја ослабнале македонската држава до процес на распаѓање, завршувајќи го своето управување со создавање на нови држави, со кои управувале владетели од македонско потекло во периодот од 281-221 година п.н.е. се` до тешките пустошења на Галите и до македонскиот владетел Антигон (227-239год п.н.е.) кој ги потиснал Галите и основал династија Антигониди, а останал да владее до трите Македонско-Римски војни.