Младите Македонци, солунските атентатори, гемиџиите, само неколку месеци пред настаните во Солун, во Париз, во една мала коноба, со симпатично име „Утро“ на убавата сопственичка и ја пееле „Налеј, налеј меанџико“. Меанџиката, подоцна стаписана од нивните подвизи и нивната смрт, тажна за нејзините македонски пријатели не се омажила никогаш и починала во 1939 година, носејќи го споменот за нив. Приказната за мадам Мадлен и Солунските атентатори, случајно раскажана од една млада Мароканка, се најде во книгата на пензионираниот новинар Никифор Смилевски.

АНТОЛОГИЈА НА МАКЕДОНСКАТА РЕВОЛУЦИОНЕРНА ПОЕЗИЈА

(НИК Наша Книга – Скопје, 1974

Извадоци од ПРЕДГОВОРОТ на Димитар Митрев:

АКАДЕМИК ДИМИТАР МИТРЕВ

ЧЕТИРИЕСЕТТОТО ПОКЛОНЕНИЕ ВО ВЕЧНИОТ ГРАД РИМ ВО 2008 ГОДИНА

Патувањето низ Малешевијата во исто време претставува и предизвик и возбуда и задоволство за посетителот на овој источен дел на етничка Македонија. Кога човек патува од Виница за Берово и штом се искачи на Обозна од каде почнува Малешевијата, тој има поинакво чувство. Тоа е предел каде природата несебично подарила многу убавини. Таму, во прекрасната питомина, во зелената оаза на спокојот и природната благодет, таму високо, од дамнина е распослано селото Русиново.

Овој празник е подвижен празник. Зависи од тоа во кој ден ќе падне Велигден. Се слави секогаш во неделата пред Велигден, затоа што тоа е денот кога го доживуваме Христо­вото славно влегување во Ерусалим, градот во кој по неколку дена Христос ќе биде погубен.

Црква св.Атанас с.Премка
Црква св.Ахилеј с.Брод од 1283 г.
Црква св.Богородица с.Мало Царско
Црква св.Богородица с.Манастирец
Св.Богородица с.Свињиште
Димитрова црква с.Стрешче
Манастир св.Врачи с.Козичино, денес не постои
Црква Успеније на св.Богородица с.Сенце

Исус Христос бил пронајден и уапсен кај Гетсеманската градина, по Тајната вечера ноќта меѓу Велики четврток и Велики петок. Ноќта Христос бил мачен и камшикуван за на крајот да биде изведен пред Понтиј Пилат, римскиот намесник за Јудеја. Тој најпрвин изјавува дека не наоѓа никаква вина за која би можел да го осуди Христос. Но, фарисеите гледајќи дека Исус може да биде ослободен, го наклеветуваат дека се прогласил себе си за цар и со тоа всушност се кренал против Рим и императорот. За таков грев Римјаните морале да го казнат сторителот. Бидејќи било Пасха, најголемиот еврејски празник за кој било вообичаено да се ослободи еден затвореник, Пилат го прашал насобраниот народ кој сакаат да биде ослободен? Исус или Варава, разбојник кој убил неколку римски војници. Насобраниот народ потбуцнат повторно од фарисеите барал да се ослободи Варава. На прашањето на Пилат што да прави со Исус, народот извикувал: „Распни го! Распни го!“. Затоа откако ја изрекол пресудата, Понтиј Пилат ги измил рацете и му се обратил на насобраниот народ со зборовите: „Јас не сум виновен за смртта на овој праведник“.

ТРИЕСЕТ И ДЕВЕТТО И ЧЕТИРИЕСЕТТОТО ПОКЛОНЕНИЕ ВО ВЕЧНИОТ ГРАД РИМ

КОЈ Е БИЗНИСМЕНОТ БЛАГОЈ МЕХАНЏИСКИ – ЗЕГИН? 

 Тихомир Каранфилов